I stało się, gdy naó lud nalegał, aby słuchał słowa Bożego, że on stał podle jeziora Gienezaretskiego.

I rozchodziła się tem więcej powieść o nim; i schodziły się mnóstwa wielkie, aby go słuchały i uzdrowieni byli od niego od niemocy swoich.

A zstąpiwszy z nimi stanął na miejscu pola równego, i gormada uczniów jego, i wielkie mnóstwo ludu ze wszystkiej Judzkiej ziemi, i z Jeruzalemu, i z kraju pomorskiego, leżącego przy Tyrze i Sydonie, którzy byli przyszli, aby go słuchali, i byli uzdrowieni od chorób swoich;

Co oni usłyszawszy, chwalili Pana i rzekli mu: Widzisz, bracie! jako jest wiele tysięcy Żydów, którzy uwierzyli; a ci wszyscy gorliwi są miłośnicy zakonu.

A król postanowił był onego książęcia, na którego się ręce wspierał, w bramie, którego lud podeptał w bramie, aż umarł, jako mu był powiedział mąż Boży, który o tem mówił, gdy był król przyszedł do niego.

Albowiem naprzód podałem wam, com też wziął, iż Chrystus umarł za grzechy nasze według Pism;

 Mądrość, która pochodzi z góry, jest przede wszystkim czysta, a także pokojowa, życzliwa, otwarta na argumenty, napełniona miłosierdziem i dobrymi owocami, niepowodująca podziałów, i jest pozbawiona obłudy.

Jeszu powiedział im: Uważajcie i strzeżcie się zakwasu faryzeuszów i saduceuszów!

Widząc to, Jeszu powiedział: Małowierni, dlaczego zajmujecie się tym, że nie macie chleba?

albo tych siedmiu chlebów dla czterech tysięcy i ile koszów zebraliście?

Wówczas zrozumieli, że nie miał na myśli, że mają wystrzegać się zakwasu chlebowego, ale nauki faryzeuszów i saduceuszów.

Wówczas ich ostrzegł: Uważajcie i strzeżcie się zakwasu faryzeuszów i zakwasu Heroda.

Jeszu to zauważył i powiedział: Dlaczego robicie problem z braku chleba? Jeszcze do was nie dotarło i ciągle brakuje wam zrozumienia? Czy wasze serce jest skamieniałe?

Kiedy połamałem pięć chlebów dla pięciu tysięcy, ile pełnych koszy z resztkami zebraliście? Odpowiedzieli: Dwanaście.

Spytał więc: Czy nadal nie rozumiecie?

Wyczyścież tedy stary kwas, abyście byli nowem zaczynieniem, jako przaśnymi jesteście; albowiem Baranek nasz wielkanocny za nas ofiarowany jest, Chrystus.

A tak obchodźmy święto nie w starym kwasie, ani w kwasie złości i rozpusty, ale w przaśnikach szczerości i prawdy.

Obłudnicy! postawę nieba i ziemi rozeznawać umiecie, a tego czasu jakoż nie poznawacie?

Biada wam, nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie obłudni! bo jesteście jako groby, których nie widać, a ludzie, którzy chodzą po nich, nie wiedzą o nich.

Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka?

Co bowiem za nadzieja jest obłudnika, który się w łakomstwie kocha, gdy Bóg wydrze duszę jego.

Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże.

Zlękli się na Syonie grzesznicy, strach zdjął obłudników mówiących: Któż z nas ostać się może przed ogniem pożerającym? Któż z nas ostać się może przed płomieniem wiecznym?

 Mądrość, która pochodzi z góry, jest przede wszystkim czysta, a także pokojowa, życzliwa, otwarta na argumenty, napełniona miłosierdziem i dobrymi owocami, niepowodująca podziałów, i jest pozbawiona obłudy.

Odłożywszy więc wszelką złość i wszelki podstęp, i obłudę, i zawiść, i wszelkie obgadywanie,