W Jeruszalem był człowiek o imieniu Symeon. Był sprawiedliwy, oddany i oczekiwał pociechy Iszraela, a święte Tchnienie był na nim.

Pod wpływem świętego Tchnienia przyszedł do świątyni, gdy rodzice wnosili dziecko Jeszu, by postąpić z Nim zgodnie z prawem.

Teraz, Władco, zgodnie ze swoim słowem, zwalniasz swojego sługę w spokoju,

Zbawienia twego oczekiwam, Panie!

Zabieżałeś weselącemu się i czyniącemu sprawiedliwość, i tym, którzy na drogach twoich wspominali na cię. Otoś się ty rozgniewał, przeto żeśmy grzeszyli na tych drogach ustawicznie, wszakże zachowani będziemy,

Dobry jest Pan tym, którzy naó oczekują, duszy takowej, która go szuka.

Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Paóskie.

Nie śpijcie więc i zachowajcie czujność, ponieważ nie wiecie, w którym momencie Pan wasz przyjdzie.

Dlatego i wy czuwajcie, gdyż nie domyślacie się godziny, o której przyjdzie Syn człowieczy.

Jak człowiek podróżujący zostawiając swój dom, przekazał władzę swoim sługom, każdemu jakieś zadanie przydzielił, a odźwiernemu nakazał, żeby czuwał,

Żeby gdy nagle przyjdzie, nie zastał was na spaniu.

Trwajcie więc cierpliwie, bracia, aż do przyjścia Pana. Oto rolnik czeka wytrwale na cenny plon ziemi, dopóki nie spadnie deszcz wczesny i późny. 

Tak i wy bądźcie cierpliwi i umacniajcie serca wasze, bo przyjście Pana jest już bliskie.

Boć to mam za słuszną rzecz, pókim jest w tym przybytku, abym was pobudzał przez napominanie,

A starać się będę o to ze wszelakiej miary, abyście wy i po zejściu mojem te rzeczy sobie przypominali.

 Wy zaś umiłowani, nadbudowując na fundamencie samych siebie najświętszą waszą wiarą, w tchnieniu świętym modląc się

 siebie samych zachowajcie w miłości Boga, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jeszu Pomazańca, który da wam życie w nowym eonie.

Jeszu, odpowiedział im, podając kolejne przykłady:

I posłał swoje sługi, żeby zaprosić osoby wytypowane do zaproszenia na wesele, lecz oni nie chcieli przyjść.

Oni jednak zlekceważyli to i odeszli, jeden na swoje pole, inny do swojego handlu,

Gdy władca to usłyszał, rozgniewał się, posłał swoje wojsko, zabił tych morderców, a ich miasto spalił.

Idźcie więc na rozstaje dróg i wszystkich, których spotkacie, zaproście na wesele.

Gdy wszedł władca, aby przyjrzeć się spoczywającym, zobaczył człowieka nieubranego w weselny strój.

Wówczas władca powiedział do usługujących: zwiążcie mu nogi i ręce, wyrzućcie go w ciemność zewnętrzną; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.

Wówczas władza niebios będzie podobna do dziesięciu dziewic, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie pana młodego.

Głupie wzięły lampy, ale nie zabrały ze sobą oliwy.

A gdy pan młody zwlekał, wszystkie zdrzemnęły się i zapadły w sen.

Poderwały się wszystkie dziewice i przygotowały swoje lampy.

Mądre odpowiedziały: Wówczas może zabraknąć nie tylko wam, ale także nam. Idźcie do sprzedawców i kupcie oliwy.

Potem gdy wróciły pozostałe panny, prosiły: Panie! Panie! Otwórz nam.

Czuwajcie więc, ponieważ nie znacie dnia ani godziny.

I wstałam, abym otworzyła miłemu memu, a oto z rąk mych kapała myrra, a z palców moich myrra ciekąca na rękojeść zawory.

Otworzyłam miłemu memu; ale miły mój już był odszedł i minął. Omdlałam była na głos jego; szukałam go, alem go nie znalazła; wołałam go, ale mi się nieozwał.

Oto stoję u drzwi i kołaczę; jeźliby kto usłyszał głos mój i otworzył drzwi, wnijdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze mną.