{Gdy spieszyły się, żeby opowiedzieć o tym Jego uczniom} Jeszu wyszedł im naprzeciw i powiedział: Radujcie się! One zaś podeszły, chwyciły Jego stopy i pokłoniły się Mu.

Gdy Go zobaczyli, pokłonili się, lecz niektórzy mieli wątpliwości.

Tedy odpowiedział Tomasz i rzekł mu: Panie mój, i Boże mój!

Wysłuchajże, Panie! a zmiłuj się nademną; Panie! bądź pomocnikiem moim.

Słyszeliście, żem ja wam powiedział: Odchodzę, i zaś przyjdę do was. Gdybyście mię miłowali, wżdybyście się radowali, żem rzekł: Idę do Ojca; bo Ojciec mój większy jest niż ja.

Lecz ja wam prawdę mówię, wamci to pożyteczno, abym ja odszedł; bo jeźli ja nie odejdę, pocieszyciel on nie przyjdzie do was, a jeźli odejdę, poślę go do was.

I wy teraz smutek macie; ale zasię ujrzę was, a będzie się radowało serce wasze, a radości waszej nikt nie odejmie od was.

którego miłujecie, chociaż Go nie widzieliście, w którego teraz nie widząc, wierzycie i cieszycie się radością wielką i chwalebną,