Tak Bóg umiłował świat, że jedynego swojego Syna dał, aby każdy wierzący w Niego, nie zginął, ale miał życie eonowe.

Kto wierzy w Syna, ma żywot wieczny; ale kto nie wierzy Synowi, nie ogląda żywota, lecz gniew Boży zostaje nad nim.

Badajcież się Pism; boć się wam zda, że w nich żywot wieczny macie, a one są, które świadectwo wydawają o mnie.

A wżdy do mnie przyjść nie chcecie, abyście żywot mieli.

Sprawujcież nie pokarm, który ginie, ale pokarm, który trwa ku żywotowi wiecznemu, który wam da Syn człowieczy; albowiem tego zapieczętował Bóg Ojciec.

 Wolą Boga Ojca, który mnie posłał, jest, aby każdy kto zobaczy Syna i uwierzy w Niego otrzymał życie w nowym eonie. Ja go przywrócę do życia w dniu ostatnim tego eonu."

 Zapewniam was, że kto w to wierzy, będzie żył w nowym eonie. 

I odpowiedział mu Szymon Piotr: Panie! do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa żywota wiecznego;

 Powiedział jej Jeszu: "Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Wierzący we Mnie, choćby umarł, nadal będzie żył. 

Jakoś mu dał moc nad wszelkiem ciałem, aby tym wszystkim, któreś mu dał, dał żywot wieczny.

Aby jako grzech królował ku śmierci, tak też aby łaska królowała przez sprawiedliwość ku żywotowi wiecznemu przez Jeszu Chrystusa, Pana naszego.

  Ponieważ zapłatą za uchybienie jest śmierć, a darem z łaski Bożej jest bezkresne życie, w Pomazańcu Jeszu, Panu naszym.

Alem dlatego miłosierdzia dostąpił, aby na mnie pierwszym okazał Jeszu Chrystus wszelką cierpliwość na przykład tym, którzy weó uwierzyć mają ku żywotowi wiecznemu.

 A tą obietnicą, którą nam dał, jest życie eonowe.

 To wam napisałem, żebyście wiedzieli, że macie życie eonowe wy, którzy wierzycie w imię Syna Bożego.

 A jeśli wiemy, że nas słucha, o cokolwiek byśmy prosili, wówczas wiemy, że to co posiadamy, a wcześniej prosiliśmy, pochodzi od Niego.

 Każda niesprawiedliwość jest uchybieniem, ale nie każde uchybienie prowadzi do śmierci.

 Wiemy, że jesteśmy z Boga, a cały świat w złym jest.

 siebie samych zachowajcie w miłości Boga, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jeszu Pomazańca, który da wam życie w nowym eonie.

Aby każdy, kto weó wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny.

Lecz kto by pił onę wodę, którą ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki; ale ta woda, którą ja mu dam, stanie się w nim studnią wody wyskakującej ku żywotowi wiecznemu.

 Amen, amen, powiadam wam, że kto słucha mojej nauki i wierzy Temu, który posłał Mnie, ma życie w przyszłym eonie i na sąd nie idzie, ale przechodzi ze śmierci do życia. 

Wszystko, co mi daje Ojciec, do mnie przyjdzie, a tego, co do mnie przyjdzie, nie wyrzucę precz.

A tać jest wola onego, który mię posłał, Ojca, abym z tego wszystkiego, co mi dał, nic nie stracił, ale abym to wzbudził w on ostateczny dzieó.

 Wolą Boga Ojca, który mnie posłał, jest, aby każdy kto zobaczy Syna i uwierzy w Niego otrzymał życie w nowym eonie. Ja go przywrócę do życia w dniu ostatnim tego eonu."

Jeszcze maluczko, a świat mię już więcej nie ogląda; lecz wy mię oglądacie; bo ja żyję, i wy żyć będziecie.

Gdym z nimi był na świecie, jam je zachował w imieniu twojem, któreś mi dał; strzegłem ich i żaden z nich nie zginął, tylko on syn zatracenia, żeby się Pismo wypełniło.

Aby się wypełniły słowa, które był powiedział: Nie straciłem żadnego z tych, któreś mi dał.

Nóg świętych swoich ochrania, a niepobożni w ciemnościach zamilkną; bo nie w sile swojej będzie się mąż zmacniał.

Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.

Albowiem Pan miłuje sąd, a nie opuści świętych swoich, na wieki w straży jego będą; ale nasienie niepobożnych będzie wykorzenione.

Ale miłosierdzie Paóskie od wieków aż na wieki nad tymi, którzy się go boją, a sprawiedliwość jego nad synami synów,

Którzy strzegą przymierza jego, i pamiętają na przykazanie jego, aby je czynili.

Pieśó stopni. Którzy ufają w Panu, są jako góra Syon, która się nie poruszy, ale na wieki zostaje.

Jako około Jeruzalemu są góry, tak Pan jest około ludu swego, od tego czasu aż i na wieki.

Ale ścieszka sprawiedliwych jako światłość jasna, która im dalej tem bardziej świeci, aż do dnia doskonałego.

Bo choć siedm kroć upada sprawiedliwy, przecie zaś powstaje; ale niezbożni wpadną w nieszczęście.

Ale Izrael zbawion będzie przez Pana zbawieniem wiecznem; nie zawstydzicie się, ani będziecie pohaóbieni, aż na wieki wieczne.

Żadne naczynie urobione przeciw tobie nie zdarzy się, a każdy język powstawający przeciw tobie na sądzie potępisz. Toć jest dziedzictwo sług Paóskich, a sprawiedliwość ich odemnie, mówi Pan.

Nakłoócie ucha swego, a pójdźcie do mnie; słuchajcie, a będzie żyła dusza wasza. I postanowię z wami przymierze wieczne, miłosierdzie Dawidowe pewne wyleję na was.

Rzeczeszli: Zdawna mi się Pan ukazywał. I owszem, miłością wieczną umiłowałem cię, dlategoć ustawicznie miłosierdzie pokazuję;

I nie będzie więcej uczył żaden bliźniego swego, i żaden brata swego, mówiąc: Poznajcie Pana; bo mię oni wszyscy poznają, od najmniejszego z nich aż do największego z nich, mówi Pan; bo miłościw będę nieprawościom ich, a grzechów ich nie wspomnę więcej.

I uczynię z nimi przymierze wieczne, że się nie odwrócę od nich, abym im nie miał dobrze czynić; nadto bojaźó moję dam do serca ich, aby nie odstępowali odemnie.

Ponieważ powstaną fałszywi pomazańcy i fałszywi przedstawiciele Boga i będą za pomocą znaków i cudów zwodzić, o ile mocy im starczy nawet wybranych.

Przez któregośmy też przystęp otrzymali wiarą ku łasce, w której stoimy i chlubimy się nadzieją chwały Bożej.

Daleko tedy więcej teraz usprawiedliwieni będąc krwią jego, zachowani będziemy przez niego od gniewu.

Albowiem jeźli dla jednego upadku śmierć królowała przez jednego, daleko więcej, którzy obfitość onej łaski i dar sprawiedliwości przyjmują, w żywocie królować będą przez tegoż jednego Jeszu Chrystusa.

 Teraz ci, którzy są w Pomazańcu Jeszu, nie podlegają potępieniu. {Dotyczy to tych, którzy żyją według tchnienia, a nie ciała.}

Albowiem, które on przejrzał, te też przenaznaczył, aby byli przypodobani obrazowi Syna jego, żeby on był pierworodnym między wieloma braćmi,

Któż będzie skarżył na wybrane Boże? Bóg jest, który usprawiedliwia.

 Kto nas oddali od miłości Pomazańca? Czy zdoła tego dokonać ucisk, gnębienie, prześladowanie. albo głód, nagość, niebezpieczeństwo, lub miecz? 

 Ale to wszystko przezwyciężamy przez tego, który nas umiłował.

Ani wysokość, ani głębokość, ani żadne insze stworzenie nie będzie nas mogło odłączyć od miłości Bożej, która jest w Jeszu Chrystusie, Panu naszym.

Pewien tego będąc, iż ten, który począł w was dobrą sprawę, dokona aż do dnia Jeszu Chrystusa.

Albowiemeście umarli i żywot wasz skryty jest z Chrystusem w Bogu.

Ale gdy się Chrystus, on żywot nasz, pokaże, tedy i wy z nim okażecie się w chwale.

Lecz my powinniśmy Bogu dziękować zawsze za was, bracia umiłowani od Pana! iż was Bóg od początku wybrał ku zbawieniu w poświęceniu Ducha i w wierze prawdy,

którzy mocą Boga chronieni jesteście przez wiarę dla zbawienia przygotowanego, aby się objawić w czasie ostatecznym.

Przetoż i doskonale zbawić może tych, którzy przez niego przystępują do Boga, zawsze żyjąc, aby orędował za nimi.

 Z nas wyszli, ale nie byli z nas. Gdyby bowiem z nas byli, wytrwaliby wówczas z nami, ale stało się tak, aby ujawnić, że nie wszyscy są z nas.

 To wam napisałem, żebyście wiedzieli, że macie życie eonowe wy, którzy wierzycie w imię Syna Bożego.

 Wiemy, że nikt, kto został zrodzony z Boga, nie uchybia, lecz Bóg strzeże zrodzonego z Boga i zły go nie dotyka.

 Juda, sługa Jeszu Pomazańca, a brat Jakowa. Do powołanych, którzy są zachowani i umiłowani w Bogu Ojcu i w Jeszu Pomazańcu.

 A temu, który ma moc ustrzec was od upadku i nienagannymi z radosnym nastawieniem postawić przed Chwałą Swoją,

 Już nie jestem częścią tego świata, ale oni są nadal w tym świecie, a Ja idę do Ciebie. Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno.

Gdym z nimi był na świecie, jam je zachował w imieniu twojem, któreś mi dał; strzegłem ich i żaden z nich nie zginął, tylko on syn zatracenia, żeby się Pismo wypełniło.

Wywiedź mię z sieci, którą zastawili na mię; boś ty jest mocą moją.

I rzekł Pan: Szymonie, Szymonie! oto szatan wyprosił was, aby was odwiewał jako pszenicę,

Alem ja prosił za tobą, aby nie ustała wiara twoja; a ty niekiedy nawróciwszy się, utwierdzaj braci twoich.

A Jeszu zawoławszy głosem wielkim, rzekł: Ojcze! w ręce twoje polecam ducha mojego; a to rzekłszy, skonał.

I kamionowali Szczepana modlącego się i mówiącego: Panie Jeszu! przyjmij ducha mojego!

Dla której też przyczyny te rzeczy cierpię; aleć się nie wstydzę, gdyż wiem, komum uwierzył i pewienem, iż on mocen jest tego, czego mi się powierzył, strzec aż do onego dnia.

Przetoż i doskonale zbawić może tych, którzy przez niego przystępują do Boga, zawsze żyjąc, aby orędował za nimi.