Potem rzekł Tomaszowi: Włóż sam palec twój, a oglądaj ręce moje i ściągnij rękę twoję, i włóż ją w bok mój, a nie bądź niewiernym, ale wiernym.

Oglądajcie ręce moje i nogi moje, żemci ja jest on; dotykajcie się mnie, a obaczcie; bo duch nie ma ciała ani kości, jako widzicie, że ja mam.

A to rzekłszy, pokazał im ręce i nogi.

Świadczymy o tym, co było od samego początku, o tym, co na własne oczy widzieliśmy, słyszeliśmy i własnymi rękami dotykaliśmy, o Słowie [nauce] życia

I wy teraz smutek macie; ale zasię ujrzę was, a będzie się radowało serce wasze, a radości waszej nikt nie odejmie od was.

 Pan usunie hańbę swojego ludu, sprawi, że na całej ziemi ludzie przestaną umierać, przestaną też płakać, ponieważ Pan tak postanowił.

 Będzie się mówić w tym dniu: To jest nasz Bóg, w którym pokładaliśmy nadzieję na wybawienie. To jest nasz Pan, na którego czekaliśmy, by móc się cieszyć i radować z Jego zbawienia.

W dużym pośpiechu przerażone, ale też bardzo zadowolone odeszły od grobowca. Pobiegły poinformować o wszystkim Jego uczniów.

Lecz gdy oni jeszcze nie wierzyli od radości, ale się dziwowali, rzekł im: Macie tu co jeść?