Rzekł zatem Tomasz, którego zwano Dydymus, spółuczniom: Pójdźmy i my, abyśmy z nim pomarli.

Rzekł mu Tomasz: Panie! nie wiemy, dokąd idziesz, a jakoż możemy drogę wiedzieć?

Byli pospołu Szymon Piotr i Tomasz, którego zowią Dydymus, i Natanael, który był z Kany Galilejskiej, i synowie Zebedeuszowi, i drudzy dwaj z uczniów jego.

Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz,

Od tego czasu wiele uczniów jego odeszło nazad, a więcej z nim nie chodzili.

Tedy rzekł Jeszu do onych dwunastu: Izali i wy chcecie odejść?

Ponieważ gdzie są dwaj lub trzej zgromadzeni w moje imię, tam jestem pośród nich.

 Nie opuszczajcie zgromadzeń swoich tak, jak niektórzy mają w zwyczaju, ale zachęcajcie się i to tym bardziej jak widzicie przybliżający się dzień.