Tak Bóg umiłował świat, że jedynego swojego Syna dał, aby każdy wierzący w Niego, nie zginął, ale miał życie eonowe.

Bom zstąpił z nieba, nie iżbym czynił wolę moję, ale wolę onego, który mię posłał.

Przetoż im rzekł Jeszu: Gdy wywyższycie Syna człowieczego, tedy poznacie, żem ja jest, a sam od siebie nic nie uczynię, ale jako mię nauczył Ojciec mój, tak mówię.

A ten, który mię posłał, ze mną jest; nie zostawił mię samego Ojciec; bo co mu się podoba, to ja zawsze czynię.

Odpowiedział im Jeszu: Powiedziałem wam, a nie wierzycie; sprawy, które ja czynię w imieniu Ojca mego, te o mnie świadczą.

Ojcze! uwielbij imię twoje. Przyszedł tedy głos z nieba: Uwielbiłem i jeszcze uwielbię.

Jam cię uwielbił na ziemi, i dokoóczyłem sprawę, którąś mi dał, abym ją czynił.

Objawiłem imię twoje ludziom, któreś mi dał z świata; toć byli i dałeś mi je, i zachowali słowa twoje.

A takeś się zaś nawróciła do sprośności młodości twojej, gdy macali Egipczanie piersi twoje dla piersi młodości twojej.

A nikt sobie tej czci nie bierze, tylko ten, który bywa powołany od Boga jako i Aaron.

Tak i Chrystus nie sam sobie tej czci przywłaszczył, aby się stał najwyższym kapłanem; ale ten, który mu rzekł: Syn mój jesteś ty, jam cię dziś spłodził.

Wielu przyjdzie w moim imieniu, mówiąc: "Ja jestem Pomazaniec" i wielu zwiodą.

Ponieważ powstaną fałszywi Pomazańcy i fałszywie przemawiający w imieniu Boga [prorocy], i czynić będą znaki wielkie i nadzwyczajne zjawiska, by zwieść w miarę możliwości nawet wybranych.

Albowiem przed temi dniami powstał był Teudas, udawając się za coś, do którego się przywiązało mężów w liczbie około czterechset; którego zabito, a wszyscy, którzy z nim przestawali, rozproszeni są i wniwecz się obrócili.

Po nim powstał Judas Galilejczyk za dni popisu i uwiódł wiele ludu za sobą; ale i on zginął, i wszyscy, którzy z nim przestawali, rozproszeni są.

I nie tyżeś jest on Egipczanin, któryś przed temi dniami uczynił rozruch i wywiodłeś na puszczę cztery tysiące mężów zbójców?