I było o nim wielkie szemranie między ludem; bo jedni mówili: Że jest dobry; a drudzy mówili: Nie, ale zwodzi lud.

Tedy niektóry z Faryzeuszów rzekł: Człowiek ten nie jest z Boga; bo nie strzeże sabatu. Drudzy zasię mówili: Jakoż może człowiek grzeszny takowe cuda czynić? I było rozerwanie między nimi.

Tedy się stało znowu rozerwanie między Żydami dla tych słów.

Bo przyszedłem zwrócić człowieka przeciwko jego ojcu, córkę przeciwko matce, synową przeciw teściowej.

Czy myślicie, że zjawiłem się, aby dać ziemi pokój? Nie, mówię wam, raczej rozdwojenie.

I rozerwało się mnóstwo miejskie, a byli jedni z Żydami a drudzy z Apostołami.

A gdy on to mówił, wszczął się rozruch między Faryzeuszami i Saduceuszami, i rozerwało się ono mnóstwo.

I wszczęło się wołanie wielkie. A powstawszy nauczeni w Piśmie z strony Faryzeuszów, spierali się mówiąc: Niceśmy złego nie znaleźli w tym człowieku; i jeźli mu co powiedział duch albo Anioł, nie walczmyż z Bogiem.