Stanęli królowie ziemi i książęta zebrali się wespół przeciwko Panu i przeciwko pomazaócowi jego.

 Dlaczego zmawiają się narody, a ludy snują plany próżne?

 "Przerwijmy łączące nas z nimi więzi i odrzućmy ich jarzmo".

Tedy się zebrali przedniejsi kapłani i Faryzeuszowie w radę, i mówili: Cóż uczynimy? Albowiem ten człowiek wiele cudów czyni.

A jeden z nich, Kaifasz, będąc najwyższym kapłanem onego roku, rzekł im: Wy nic nie wiecie,

I radzili się przedniejsi kapłani, żeby i Łazarza zabili.

Tedy mówili Faryzeuszowie między sobą: Widzicie, że nic nie sprawicie; oto świat za nim poszedł.

Podczas gdy oni przemawiali do ludzi, podeszli do nich kapłani, oficer straży świątynnej i Saduceusze,

Byli zaniepokojeni, z powodu nauczania ludzi i głoszenia, że w Jeszu jest powstanie z martwych.

oraz Annasz, najwyższy kapłan, a także Kajfasz i Jan, i Aleksander, i wszyscy wywodzący się z rodzin najwyższych kapłanów,

A poznawszy Paweł, że ich jedna część była Saduceuszów a druga Faryzeuszów, zawołał w onej radzie: Mężowie bracia! jam jest Faryzeusz, syn Faryzeusza: o nadzieję i o powstanie umarłych mię tu dziś sądzą.

Albowiem Saduceuszowie mówią, iż nie masz zmartwychwstania, ani Anioła, ani ducha; ale Faryzeuszowie to oboje wyznawają.

A patryjarchowie nienawidząc Józefa, sprzedali go do Egiptu; ale Bóg był z nim.

Tedy Żydowie widząc lud, napełnieni są zazdrością i sprzeciwiali się temu, co Paweł powiadał, mówiąc przeciwko temu i bluźniąc.

Ale Żydowie, którzy nie uwierzyli, zdjęci zazdrością, przywziąwszy do siebie niektórych lekkomyślnych i złych mężów, a zebrawszy kupę uczynili rozruch w mieście, a naszedłszy na dom Jazona, szukali ich, aby ich wywiedli przed lud.

I bał się Saul Dawida, przeto że Pan był z nim, a od Saula odstąpił.

Owa Dawid we wszystkich drogach swych roztropnie się sprawował; bo Pan był z nim.

Ale wszystek Izrael i Juda miłował Dawida; bo on wychadzał i wchadzał przed nimi.

Zaiste głupiego zabija gniew, a prostaka umarza zawiść.

Serce zdrowe jest żywotem ciała; ale zazdrość jest zgniłością w kościach.

Okrutnyć jest gniew, i nagła popędliwość; ale przed zazdrością któż się ostoi?

Bom widział, że wszelaka praca i każde dzieło dobre jest ku zazdrosci jednych drugim. I toć jest marność i utrapienie ducha.

Ponieważ wiedział, że wydali Go z zawiści.

 zawiści, pijaństwa, hulanki i podobne tym, które omówiłem, jak też wyjaśniłem, że to czyniący królestwa Bożego nie odziedziczą.

 Jeżeli macie w swoim sercu gorzką zawiść i skłonność do podjudzania, to przynajmniej nie chlubcie się i nie kłamcie przeciwko prawdzie.

 Tam, gdzie wrzą emocje i jest podjudzanie dla własnego zysku, tam też będzie skłonność do anarchii i wszelkich nieuczciwych działań.

Albo mniemacie, iż próżno Pismo mówi: Izali ku zazdrości pożąda duch, który w nas mieszka?

Odłożywszy więc wszelką złość i wszelki podstęp, i obłudę, i zawiść, i wszelkie obgadywanie,