being
List do Rzymian 4:20
O obietnicy tedy Bożej nie wątpił z niedowiarstwa; ale się umocnił wiarą i dał chwałę Bogu,
List do Rzymian 4:21
Będąc też tego pewien, że cokolwiek on obiecał, mocen jest i uczynić.
List do Rzymian 14:21
Dobrać jest, nie jeść mięsa i nie pić wina, ani żadnej rzeczy, którą się brat twój obraża albo gorszy albo słabieje.
Ewangelia wg św. Mateusza 6:30
Jeśli trawę polną, która dziś jest, a jutro znajdzie się w piecu, Bóg tak przyodziewa, czy nie o wiele bardziej was, o małowierni?
Ewangelia wg św. Mateusza 8:26
A On na to: Dlaczego jesteście przestraszeni, małowierni? Następnie wstał, skarcił wiatry i morze — i nastała wielka cisza.
Ewangelia wg św. Mateusza 14:31
Jeszu wyciągnął rękę, chwycił go i powiedział: O małowierny, dlaczego zwątpiłeś?
Ewangelia wg św. Marka 9:23
Jeszu odpowiedział: Co się tyczy tego: Jeśli coś możesz, to: Wszystko jest możliwe dla wierzącego.
Ewangelia wg św. Marka 9:24
Ojciec chłopca natychmiast zawołał: Wierzę, pomóż mojemu niedowiarstwu!
Ewangelia wg św. Jana 20:27
Potem rzekł Tomaszowi: Włóż sam palec twój, a oglądaj ręce moje i ściągnij rękę twoję, i włóż ją w bok mój, a nie bądź niewiernym, ale wiernym.
Ewangelia wg św. Jana 20:28
Tedy odpowiedział Tomasz i rzekł mu: Panie mój, i Boże mój!
considered
Księga Rodzaju 17:17
Tedy Abraham padł na oblicze swoje, i roześmiał się, a mówił w sercu swem: Zaż człowiekowi stuletniemu urodzi się syn? i azaż Sara w dziewięćdziesięciu latach porodzi?
Księga Rodzaju 18:11-14
11
A Abraham i Sara byli starzy, i zeszli w leciech,;i przestało bywać Sarze według zwyczaju niewiast.
12
I roześmiała się Sara sama w sobie, mówiąc: Gdym się zestarzała, rozkoszy zażywać będę; i pan mój zestarzał się.
13
Zatem rzekł Pan do Abrahama: Czemu się rozśmiała Sara, mówiąc: Zaż prawdziwie porodzę, gdym się zestarzała? Izali jest co trudnego u Pana?
14
O tymże czasie wrócę do ciebie roku przyszłego, a Sara będzie miała syna.
List do Hebrajczyków 11:11-19
11
Wiarą także Sara wzięła moc ku przyjęciu nasienia i mimo czasu wieku porodziła, gdyż miała za wiernego tego, który obiecał.
12
A przetoż z jednego, i to obumarłego, rozpłodziło się potomstwo jako mnóstwo gwiazd niebieskich i jako piasek niezliczony, który jest na brzegu morskim.
13
Ci wszyscy poumierali w wierze; nie otrzymali tego, co głosiły obietnice, lecz (jakby) z daleka zobaczyli je i przywitali, i wyznali, że są gośćmi i przechodniami na ziemi.
14
Bo ci, którzy tak mówią, jawnie okazują, iż ojczyzny szukają.
15
A wprawdzie, gdyby byli na onę pamiętali, z której byli wyszli, mieli dosyć czasu wrócić się zaś.
16
Ale oni lepszej żądają, to jest niebieskiej; przetoż i sam Bóg nie wstydzi się nazywać Bogiem ich, bo im miasto zgotował.
17
Wiarą ofiarował Abraham Izaaka, będąc kuszony, a ofiarował jednorodzonego ten, który był wziął obietnicę.
18
Do którego rzeczono: W Izaaku tobie będzie nazwane nasienie;
19
Uważając to, iż Bóg może i od umarłych wzbudzić; skąd go też w podobieóstwie zmartwychwstania przyjął.
