Sprawiedliwości mojej trzymać się będę, a nie puszczę się jej; nie zawstydzi mię serce moje, pókim żyw.

By snać duszy mojej nie porwał jako lew, a nie rozszarpał, gdyby nie było, ktoby ją wybawił.

Jeźlim złe oddał temu, który ze mną w pokoju mieszkał; jeźliżem nie wyrwał tego, który mię dręczył bez przyczyny:

Rzekł mu po trzecie: Szymonie Jonaszowy! miłujesz mię? I zasmucił się Piotr, że mu po trzecie rzekł: Miłujesz mię? I odpowiedział mu: Panie! ty wszystko wiesz, ty znasz, że cię miłuję. Rzekł mu Jeszu: Paśże owce moje.

Albowiem toć jest chluba nasza, świadectwo sumienia naszego, żeśmy w prostocie i w szczerości Bożej, nie w cielesnej mądrości, ale w łasce Bożej na świecie obcowali, a najwięcej między wami.

 bo jeśli oskarża nas serce, to przecież  większy jest Bóg od serca naszego i wie wszystko.

 Umiłowani, jeśli serce nas nie oskarża, to ufnie stajemy przed Bogiem.

Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?

Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.

Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.

Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?

Jakoż tedy nędzny człowiek usprawiedliwiony być może przed Bogiem? albo jako może być czysty urodzony z niewiasty?

Otom ja lichy, cóż ci mam odpowiedzieć? Rękę moję włożę na usta moje.

Sługa też twój bywa oświecony przez nie; a kto ich przestrzega, odnosi zapłatę wielką.

Panie! będzieszli nieprawości upatrywał, Panie! któż się zostoi?

A nie wchodź w sąd z sługą twoim; albowiem nie będzie usprawiedliwiony przed obliczem twoim żaden żyjący.

Wszelka droga człowieka prosta jest przed oczyma jego; ale Pan, jest który serca waży.

A wiemy, iż cokolwiek zakonowi mówi, tym którzy są pod zakonem, mówi, aby wszelkie usta były zatulone i aby wszystek świat podlegał karaniu Bożemu.

Przeto z uczynków zakonu nie będzie usprawiedliwione żadne ciało przed oblicznością jego, gdyż przez zakon jest poznanie grzechu.

Bo jeźli Abraham z uczynków jest usprawiedliwiony, ma się czem chlubić, ale nie u Boga.

 Dlatego nie osądzajcie przedwcześnie, poczekajcie na przyjście Pana, który rozjaśni to, co kryje się w ciemnościach i ujawni zamiary serc. Wtedy każdy otrzyma od Boga pochwałę.

Noga moja stanęła na równinie; w zgromadzeniach będę błogosławił Pana.

Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość jego; albowiem sam Bóg jest sędzią. Sela.

 Ponieważ wszyscy musimy stanąć przed trybunałem Pomazańca, aby otrzymać zapłatę za dobro lub zło czynione w ciele.