Pozdrowienie ręką moją Pawłową.

Jeźliże kto nie miłuje Pana Jeszu Chrystusa, niech będzie przeklęstwem, które zowią Maran ata.

Oto ja Paweł mówię wam, iż jeźli się obrzezywać będziecie, Chrystus wam nic nie pomoże.

Pozdrowienie ręką moją Pawłową, co jest znakiem w każdym liście; tak piszę.

Jednak dla miłości raczej proszę, takowym będąc, to jest Paweł stary, a teraz i więzieó Jeszu Chrystusa.

Ja Jan, którym też jest bratem waszym i uczestnikiem w ucisku i w królestwie, i w cierpliwości Jeszu Chrystusa, byłem na wyspie, którą zowią Patmos, dla słowa Bożego i dla świadectwa Jeszu Chrystusa:

 A proszę zaś, abym nie będąc blisko, mógł ze śmiałością i zaufaniem, wystąpić odważnie przeciw tym, co twierdzą, że według ciała chodzę. 

 Tak więc w imieniu Pomazańca  jesteśmy posłami jakby Boga samego, który przez nas udziela napomnień. W imię Pomazańca prosimy: POJEDNAJCIE SIĘ Z BOGIEM!

 Współpracując, też prosimy was, byście nie na próżno nie przyjmowali łaski Boga. 

Proszę was tedy, bracia! przez litości Boże, abyście stawiali ciała wasze ofiarą żywą, świętą, przyjemną Bogu, to jest rozumną służbę waszę.

Proszę was tedy ja więzieó w Panu, abyście chodzili tak, jako przystoi na powołanie, którem jesteście powołani;

Umiłowani, zachęcam, żebyście jak obcy i wychodźcy powstrzymywali się od cielesnych żądz, które walczą przeciwko duszy. 

Przypasz miecz twój na biodra, o mocarzu! pokaż chwałę twoję, i zacności twoje.

Trzciny nałamanej nie dołamie, a lnu kurzącego się nie dogasi; ale sąd wyda według prawdy.

Nie zamroczy się, ani ustanie, dokąd nie wykona sądu na ziemi, a nauki jego wyspy oczekiwać będą.

Wesel się bardzo, córko Syoóska! wykrzykaj, córko Jeruzalemska! Oto król twój przyjdzie tobie sprawiedliwy i zbawiciel ubogi i siedzący na ośle, to jest, na oślęciu, źrebiątku oślicy.

Nałóżcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie łagodności i pokory, a wówczas odczujecie ulgę w duszach swoich.

Nie będzie się kłócił ani krzyczał, ani nikt na ulicach nie usłyszy Jego głosu.

Trzciny nadłamanej nie dołamie i knota tlącego się nie dogasi, aż doprowadzi do zwycięskiego sądu.

Przekażcie córce Syjonu: Oto twój Władca przybywa do ciebie, jest łagodny, zasiada na oślicy i na oślęciu, synu jucznej oślicy.

A miejsce onego Pisma, które czytał, to było: Jako owca ku zabiciu wiedziony jest, a jako baranek niemy przed tym, który go strzyże, tak nie otworzył ust swoich;

On nie uchybiał ani w Jego ustach nie znaleziono podstępu,

On, gdy Mu ubliżano, nie odpowiadał obelgą, a gdy cierpiał, nie odgrażał się, lecz powierzał się Temu, który sprawiedliwie sądzi,

 Oceniacie sprawy powierzchownie. Jeśli ktoś uznaje, sam siebie za własność pomazańca, to niech weźmie też pod uwagę, że ja także jestem pomazańcowy.  

 Krążą pogłoski, że listy moje budzą respekt, ale kiedy osobiście przybywam, to mizerny jestem, a w słowie jestem łagodny. 

 Krążą pogłoski, że listy moje budzą respekt, ale kiedy osobiście przybywam, to mizerny jestem, a w słowie jestem łagodny. 

 Jeśli mam się chlubić, to słabością moją będę się chlubił. 

 Z tego będę się chlubił, zaś z samego siebie nie będę się chlubił, chyba że ze swoich słabości. 

 Żebym się nie wynosił nadmiarem objawień, otrzymałem kolec wbity w ciało, który niczym posłaniec szatana bije mnie, bym się nie wywyższał. 

 Odpowiedział mi Pan: Dostatecznie dużo ci okazuję łaski mojej, ponieważ moc moja w słabości się dokonuje. Z tego powodu z największą chęcią chlubić się będę słabościami swojego ciała, po to by zrobić w sobie miejsce na działanie mocy Pomazańca. 

 a choć ukrzyżowany został z powodu słabości, to jednak żyje dzięki mocy Boga. My teraz także jesteśmy słabi, choć działamy w nim, ale w stosownym czasie będziemy żyć razem z nim dzięki mocy Boga pośród was. 

I byłem ja u was w słabości i w bojaźni i w strachu wielkim,

Myśmy głupi dla Chrystusa, aleście wy roztropni w Chrystusie; myśmy słabi, aleście wy mocni; wyście zacni, aleśmy my bezecni.

Bo wiecie, żem w słabości ciała wam z przodku Ewangieliję opowiadał.

Przetoż mając taką nadzieję, wielkiej bezpieczności w mowie używamy.

 Jestem wobec was bardzo szczery. Jesteście dla mnie powodem do chluby. Jestem pełen pocieszenia i obfituję radością w całym naszym ucisku.  

 Z powodu doznanych zniewag to mówię, wobec których poczułem się bezsilny. W czymkolwiek ktoś ośmiela się wynosić - głupstwo teraz mówię - ja mu dorównam. 

 Przepowiadałem wcześniej i ponownie uprzedzam, że jak byłem za drugim razem, tak teraz będąc nieobecny, informuję was na piśmie, że  wobec uchybiających [grzeszników] i wszystkich pozostałych, gdy przybędę, nie będę dla nich wyrozumiały.  

 Sprawdzacie, czy przemawia przeze mnie Pomazaniec, który byłby względem was silny i mocno działał w was, 

A Izajasz śmiałości używając mówi: Jestem znaleziony od tych, którzy mnie nie szukali, i jestem objawiony tym, którzy się o mnie nie pytali.

A pisałem do was, bracia! poniekąd śmielej, jakoby was napominając przez łaskę, która mi jest dana od Boga.