A o pannach rozkazania Paóskiego nie mam; wszakże radę daję, jako ten, któremu Pan z miłosierdzia swego dał, aby był wiernym.

Ale szczęśliwszą jest, jeźliby tak została według rady mojej; a mniemam, że i ja mam Ducha Bożego.

 Choć przechwalanie się nie jest niczym dobrym to jednak wspomnę o moich widzeniach i objawieniach Pana. 

Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.

I ktokolwiek napoiłby jednego z tych małych kubkiem zimnej wody z uwagi na to, że jest uczniem — Amen — zapewniam was, na pewno nie straci swojej zapłaty.

Ani myślicie, iż nam jest pożyteczno, żeby jeden człowiek umarł za lud, a żeby wszystek ten naród nie zginął.

Lecz ja wam prawdę mówię, wamci to pożyteczno, abym ja odszedł; bo jeźli ja nie odejdę, pocieszyciel on nie przyjdzie do was, a jeźli odejdę, poślę go do was.

A Kaifasz ten był, który Żydom radził, że pożyteczno jest, aby jeden człowiek umarł za lud.

Wszystko mi wolno, ale nie wszystko pożyteczno; wszystko mi wolno, ale ja się nie dam zniewolić żadnej rzeczy.

Wszystko mi wolno, ale nie wszystko pożyteczne; wszystko mi wolno, ale nie wszystko buduje.

 Nie chodzi o to, że ja chcę coś od was, ale chodzi o to, by na waszym rachunku było coraz więcej.  

 Żeby czyniąc dobro, bogacili się dla szlachetnego postępowania, żeby hojnie byli gotowi dzielić się z innymi. 

 Budując dobry fundament na przyszłość, żeby uzyskać życie w nowym eonie. 

 Nie zapominajcie też o czynieniu dobra a także o wspólnocie, ponieważ takie ofiary sprawiają radość Bogu. 

A gdyby brat albo siostra byli nieodziani i schodziłoby im na powszedniej żywności,

I rzekłby im kto z was: Idźcie w pokoju, ugrzejcie się i najedzcie się, a nie dalibyście im potrzeb ciału należących, cóż to pomoże?

 Nie jest to rozkaz, ale przez gorliwość innych, waszą szczerą miłość próbuję. 

 ponieważ znam waszą gotowość, którą się nawet chlubię przed Macedończykami, twierdząc, że Achaja jest gotowa od zeszłego roku i nawet pobudziliście swoją gorliwością wielu innych.