I pogrzebł go Pan w dolinie w ziemi Moabskiej, przeciw Betfegorowi, a nie dowiedział się nikt o grobie jego aż do dnia tego.

Wiedzcież, żeć Pan jest Bogiem; on uczynił nas, a nie my samych siebie, abyśmy byli ludem jego, i owcami pastwiska jego.

Pan wszystko za mię wykona. O Panie! miłosierdzie twoje trwa na wieki; sprawy rąk twoich nie opuścisz.

Albowiem będzie im błogosławił Pan zastępów, mówiąc: Błogosławiony lud mój Egipski, a sprawą rąk moich Assyryjczykowie a Izrael dziedzictwo moje.

Albowiem gdy ujrzy synów swoich, dzieło rąk moich, w pośrodku siebie, poświęcających imię moje; tedy będą poświęcać Świętego Jakóbowego, a Boga Izraelskiego bać się będą.

Lud ten, którym sobie stworzył, chwałę moję opowiadać będzie;

Pomnijże na to, Jakóbie i Izraelu! przeto, żeś ty jest sługą moim. Stworzyłem cię, sługaś ty mój; o Izraelu! nie zapomnę na cię.

Lud także twój, którzybykolwiek byli sprawiedliwi, na wieki odziedziczą ziemię; będą latoroślą szczepienia mego, dziełem rąk moich, abym w niem był uwielbiony.

Abym sprawił radość płaczącym w Syonie, a dał im ozdobę miasto popiołu, olejek wesela miasto smutku, odzienie chwały miasto ściśnionego; i będą nazwani drzewami sprawiedliwości, szczepieniem Paóskiem, abym był uwielbiony.

Ale to jest przymierze, które postanowię z domem Izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Dam zakon mój do wnętrzności ich, a na sercu ich napiszę go, i będę Bogiem ich, a oni będą ludem moim.

I dam im serce jedno, i drogę jednę, aby się mnie bali po wszystkie dni, tak, aby się im dobrze działo, i synom ich po nich;

I uczynię z nimi przymierze wieczne, że się nie odwrócę od nich, abym im nie miał dobrze czynić; nadto bojaźó moję dam do serca ich, aby nie odstępowali odemnie.

 Odpowiedział mu Jeszu: "Amen, amen zapewniam cię, że jeśli się ktoś nie narodzi z góry, nie może zobaczyć królestwa Bożego".

 Jeszu odpowiedział: "Amen, amen, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Tchnienia, nie może wejść do Królestwa Bożego.

 Jesteśmy Boga współpracownikami. Wy zaś jesteście polem uprawnym należącym do Boga, a także jesteście budowlą należąca do Boga. 

 Tym zaś, który nas przygotował do tej zamiany, jest sam Bóg, który też dał nam, jako zadatek swoje tchnienie. 

 Dlatego jeśli ktoś jest w Pomazańcu, nowym jest stworzeniem. Dawne przeminęło. Oto powstało nowe.

Pewien tego będąc, iż ten, który począł w was dobrą sprawę, dokona aż do dnia Jeszu Chrystusa.

Albowiem Bóg jest, który sprawuje w was chcenie i skuteczne wykonanie według upodobania swego.

Niech was doskonałymi uczyni w każdym uczynku dobrym ku czynieniu woli swojej, sprawując w was to, co przyjemnego przed obliczem jego, przez Jeszu Chrystusa, któremu niech będzie chwała na wieki wieków. Amen.

I oblekli się w onego nowego człowieka, który według Boga stworzony jest w sprawiedliwości i w świętobliwości prawdy.

Daj mi słyszeć radość i wesele, a niech się rozradują kości moje, któreś pokruszył.

 Dlatego jeśli ktoś jest w Pomazańcu, nowym jest stworzeniem. Dawne przeminęło. Oto powstało nowe.

Albowiem w Chrystusie Jeszu ani obrzezka nic nie waży, ani nieobrzezka, ale nowe stworzenie.

A oblekliście nowego tego, który się odnawia w znajomość, podług obrazu tego, który go stworzył.

 Podobnie niech wasze światło świeci przed ludźmi, tak by widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego w niebiosach.

A była w Joppie niektóra uczennica, imieniem Tabita, która wyłożywszy, zowie się Dorka; ta była pełna dobrych uczynków i jałmużny, które czyniła.

 Bóg jest w stanie hojnie obdarzyć was łaską na wszelkie sposoby, byście we wszystkim i zawsze byli w pełni samowystarczalni, żebyście dysponowali środkami do każdego dobrego działania. 

Abyście chodzili przystojnie przed Panem ku wszelkiemu jego upodobaniu, w każdym uczynku dobrym owoc przynosząc i rosnąc w znajomości Bożej,

Niech cieszy serca wasze i utwierdza was w każdej mowie i w uczynku dobrym.

lecz przez dobre uczynki, co przystoi kobietom, które się przyznają do pobożności.

Mająca świadectwo w dobrych uczynkach, jeźli dzieci wychowała, jeźli gości przyjmowała, jeźli świętych nogi umywała, jeźli utrapionych wspomagała, jeźli każdego uczynku dobrego naśladowała.

Także też dobre uczynki przedtem są jawne; ale które są insze, utaić się nie mogą.

 Żeby czyniąc dobro, bogacili się dla szlachetnego postępowania, żeby hojnie byli gotowi dzielić się z innymi. 

Jeźliby tedy kto samego siebie oczyścił od tych rzeczy, będzie naczyniem ku uczciwości, poświęconem i użytecznem Panu, do wszelkiej dobrej sprawy zgotowanem.

 żeby człowiek należący do Boga był w pełni przygotowany, do każdego dobrego działania.

We wszystkiem samego siebie wystawiając za wzór dobrych uczynków, mając w nauce całość, powagę,

Który dał samego siebie za nas, aby nas wykupił od wszelkiej nieprawości i oczyścił sobie samemu lud własny, gorliwie naśladujący dobrych uczynków.

Napominaj ich, aby zwierzchnościom i przełożeóstwom poddanymi i posłusznymi byli, i aby do każdego dobrego uczynku gotowymi byli;

Wiernać to mowa; a chcę, abyś ty to twierdził, aby się starali, jakoby w dobrych uczynkach przodkowali, którzy uwierzyli Bogu.

A niech się uczą i nasi w dobrych uczynkach przodkować, gdzie tego potrzeba, żeby nie byli nieużytecznymi.

 Obserwujmy się wzajemnie dla wzmocnienia miłości i pięknego postępowania. 

Niech was doskonałymi uczyni w każdym uczynku dobrym ku czynieniu woli swojej, sprawując w was to, co przyjemnego przed obliczem jego, przez Jeszu Chrystusa, któremu niech będzie chwała na wieki wieków. Amen.

Zachowujcie się wśród narodów przyzwoicie, żeby nawet ci, co was pomawiają o zło, widząc wasze przyzwoite postępowanie, wielbili Boga.

 W Nim bowiem wybrał sobie nas przed założeniem świata, żebyśmy byli świętymi i nienagannymi przed Nim.

Albowiem, które on przejrzał, te też przenaznaczył, aby byli przypodobani obrazowi Syna jego, żeby on był pierworodnym między wieloma braćmi,

W których kiedyś postępowaliście według eonu tego, według naczelnego, władcy powietrza tchnienia, teraz działającego w synach buntu.

Proszę was tedy ja więzieó w Panu, abyście chodzili tak, jako przystoi na powołanie, którem jesteście powołani;

Wszelką też drogą, którą wam przykazał Pan, Bóg wasz, chodzić będziecie, abyście żyli, i dobrze się wam działo, i żebyście przedłużyli dni swoje na ziemi, którą posiądziecie.

Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.

I którzy nie czynią nieprawości, ale chodzą drogami jego.

mnogie ludy pójdą i rzekną: "Chodźcie, wstąpmy na Górę Pańską do świątyni Boga Jakubowego! Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy kroczyli Jego ścieżkami. Bo Prawo wyjdzie z Syjonu i słowo Pańskie - z Jeruzalem".

Domie Jakóbowy! pójdźcie, a chodźmy w światłości Paóskiej.

A tak zbory po wszystkiej Judzkiej ziemi i Galilei, i Samaryi miały pokój, budując się i chodząc w bojaźni Paóskiej, a przez pociechę Ducha Świętego rozmnażały się.

 Teraz ci, którzy są w Pomazańcu Jeszu, nie podlegają potępieniu. {Dotyczy to tych, którzy żyją według tchnienia, a nie ciała.}

 Jeśli chodzimy w świetle tak, jak Bóg, który jest w świetle, mamy ze sobą wspólnotę i krew Syna Jego oczyszcza nas od wszystkich uchybień. 

 Kto twierdzi, że w Nim mieszka, powinien sam tak postępować, jak On postępował.