Jakoż wiecie, żeśmy każdego z was, jako ojciec dziatki swoje, napominali i cieszyli,

Proszę was tedy, bracia! przez litości Boże, abyście stawiali ciała wasze ofiarą żywą, świętą, przyjemną Bogu, to jest rozumną służbę waszę.

 Współpracując, też prosimy was, byście nie na próżno nie przyjmowali łaski Boga. 

 Ja Paweł osobiście upraszam was przez łagodność i łaskawość Pomazańca, z wyglądu wprawdzie pomniejszy jestem między wami, ale będąc nieobecnym, odważę się na śmiałość względem was. 

Proszę was tedy ja więzieó w Panu, abyście chodzili tak, jako przystoi na powołanie, którem jesteście powołani;

Jednak dla miłości raczej proszę, takowym będąc, to jest Paweł stary, a teraz i więzieó Jeszu Chrystusa.

Proszę cię tedy za synem moim Onezymem, któregom urodził w więzieniu mojem;

A proszę was, bracia! znoście cierpliwie słowo napominania tego; bomci do was krótko pisał.

Gdyż wiecie, jakieśmy wam rozkazania dali przez Pana Jeszu.

Lecz wy nie takeście się nauczyli Chrystusa,

A prosimy was, bracia! przez przyjście Pana naszego Jeszu Chrystusa i nasze zgromadzenie do niego,

 Zobowiązuję cię w obliczu Boga i Pomazańca Jeszu oraz wybranych Posłów, abyś się tego trzymał bez zastrzeżeń, niczego nie czynił stronniczo. 

Rozkazuję ci przed Bogiem, który wszystko ożywia i przed Chrystusem Jeszu, który oświadczył przed Ponckim Piłatem dobre wyznanie,

Abyś zachował to przykazanie, będąc bez zmazy, bez nagany, aż do objawienia Pana naszego, Jeszu Chrystusa,

 Zobowiązuję cię przed Bogiem i Pomazańcem Jeszu, który będzie sądził żywych i umarłych, na Jego objawienie się i na Jego władzę:

I pilnie się starali, abyście spokojnymi byli i rzeczy swoich pilnowali, i pracowali własnymi rękami swemi, jakośmy wam przykazali;

Abyście uczciwie chodzili przed obcymi, a w niczem abyście nie mieli niedostatku.

Albowiem nie chroniłem się, żebym wam nie miał oznajmić wszelkiej rady Bożej.

Albowiem jam wziął od Pana, com też wam podał, iż Pan Jeszu tej nocy, której był wydan, wziął chleb,

A oznajmuję wam, bracia! Ewangieliję, którąm wam opowiedział, którąście też przyjęli i w której stoicie.

Tylko się tak sprawujcie, jako przystoi Ewangielii Chrystusowej, abym, lub przyjdę i oglądam was, lub nie przyjdę, słyszał o was, iż stoicie w jednym duchu, jednomyślnie bojując w wierze Ewangielii.

 Jak więc przyjęliście Pomazańca Jeszu, Pana, tak w nim chodźcie,

 Ponieważ gdy byliśmy u was, to wam nakazaliśmy, że jeśli ktoś nie chce pracować, niech też nie je.

 Takim właśnie nakazujemy i takich wzywamy w Panu Jeszu Pomazańcu, aby w uniżeniu pracowali i własny chleb jedli.

I oświadczali się, abyście chodzili godnie Bogu, który was powołał do swego królestwa i do chwały.

Przetoż którzy są w ciele, Bogu się podobać nie mogą.

 I nie wpasowujcie się w ten świat, ale przemieniajcie się, kształtując na nowo umysł, aby lepiej rozpoznawać, co jest według Boga dobre, przyjemne i dojrzałe.

Przetoż nie bądźcie nierozumnymi, ale zrozumiewającymi, która jest wola Pańska.

Abyście chodzili przystojnie przed Panem ku wszelkiemu jego upodobaniu, w każdym uczynku dobrym owoc przynosząc i rosnąc w znajomości Bożej,

 Bez wiary nie można podobać się Bogu, kto chce zbliżyć się do Boga, musi wierzyć, że Bóg Jest i że nagradza tych, którzy Go szukają. 

 Nie zapominajcie też o czynieniu dobra a także o wspólnocie, ponieważ takie ofiary sprawiają radość Bogu. 

 O co wówczas prosimy, otrzymujemy od Niego, ponieważ przykazania jego zachowujemy i to, co się Jemu podoba, czynimy.

Albowiem też to czynicie przeciwko wszystkim braciom, którzy są we wszystkiej Macedonii; ale was napominamy, bracia! iżbyście tem więcej obfitowali,

Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.

Wszczepieni w domu Paóskim, w sieniach Boga naszego zakwitną.

Ale ścieszka sprawiedliwych jako światłość jasna, która im dalej tem bardziej świeci, aż do dnia doskonałego.

Każdą latorośl, która we mnie owocu nie przynosi, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby obfitszy owoc przyniosła.

 A tak, bracia moi umiłowani. Bądźcie utwierdzeni, mocni i nie dajcie się zachwiać, obfitujcie zawsze w dziele Pana, wiedząc, że trud wasz nie jest daremny w Panu. 

I o to się modlę, aby miłość wasza im dalej tem więcej pomnażała się w znajomości i we wszelkim zmyśle,

 Usilnie zmierzam do celu, którym jest nagroda w górze, do powołania od Boga w Pomazańcu Jeszu.

 Powinniśmy zawsze dziękować Bogu za was, bracia, co z resztą jest słuszne, ponieważ wasza wiara bardzo wzrasta i obfituje miłość wzajemna u każdego z was.

Ku temu tedy samemu wszelkiej pilności przykładając, przydajcie do wiary waszej cnotę, a do cnoty umiejętność;

przez pobożność braterską miłość, a przez braterskie odczucia miłość ogólną.

Bo przy kim tych rzeczy nie masz, ślepy jest; a tego, co jest daleko, nie widzi, zapomniawszy na oczyszczenie od dawnych grzechów swoich.

Ale rośćcie w łasce i w znajomości Pana naszego i Zbawiciela, Jeszu Chrystusa, któremu niech będzie chwała i teraz, i na czasy wieczne. Amen.