A tak wygnał człowieka; i postawił na wschód słoóca sadu Eden Cheruby, i miecz płomienisty i obrotny ku strzeżeniu drogi do drzewa żywota.

Tedyście przystąpili, a stanęliście pod górą, a ona góra pałała ogniem aż do samego nieba, a była na niej ciemność, obłok i mgła.

(A jam stał między Panem, i między wami na on czas, abym wam odnosił słowo Paóskie; boście się bali ognia, a nie wstąpiliście na górę) i rzekł:

Gdyż król nadzieję ma w Panu, a z miłosierdzia Najwyższego nie będzie poruszony.

Znajdzie ręka twoja wszystkich nieprzyjaciół twoich, prawica twoja dosięże wszystkich, co cię w nienawiści mają.

Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.

Przyzwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądził lud swój.

Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość jego; albowiem sam Bóg jest sędzią. Sela.

Strumień ognia się rozlewał i wypływał od Niego. Tysiąc tysięcy służyło Mu, a dziesięć tysięcy po dziesięć tysięcy stało przed Nim. Sąd zasiadł i otwarto księgi.

Następnie powie i tym po lewej stronie: Idźcie ode mnie, przeklęci, w ogień eonowy, przygotowany oszczercy i jego posłom.

I odejdą ci, by odebrać karę eonową, a sprawiedliwi do życia w nowym eonie.

 a tylko jakaś straszna perspektywa sądu i żar ognia mający strawić przeciwników (Boga).

Albowiem Bóg nasz jest ogniem trawiącym.

Lecz te niebiosa, które teraz są i ziemia temże słowem odłożone są i zachowane ogniowi na dzieó sądu i zatracenia niepobożnych ludzi.

A on dzieó Paóski przyjdzie jako złodziej w nocy, w który niebiosa z wielkim trzaskiem przeminą, a żywioły rozpalone ogniem stopnieją, a ziemia i rzeczy, które są na niej, spalone będą.

 skoro z niecierpliwością nie możecie doczekać się przyjścia dnia Bożego, w którym niebiosa rozpalone zostaną rozwiązane, a elementy podstawy podpalone ulegną stopieniu.

 Oszczercę, który ich zwodził, wrzucono do jeziora ognia i siarki, gdzie jest bestia i fałszywy prorok. I będą męczeni dniem i nocą po eony eonów. 

A śmierć i piekło wrzucone są w jezioro ogniste. Tać jest wtóra śmierć.

A jeśli się kto nie znalazł napisany w księgach żywota, wrzucony jest w jezioro ogniste.

 Tym zaś tchórzliwym, niewierzącym, plugawiącym (się) oraz zabójcom, rozpustnikom, farmakologom, bałwochwalcom i wszystkim kłamcom, wyznaczony jest udział w jeziorze gorejącym ogniem i siarką. To jest śmierć druga".

Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduóskie pokruszysz ich.

Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.

Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!

Abym ogłosił miłościwy rok Paóski, i dzieó pomsty Boga naszego; abym cieszył wszystkich płaczących;

Albowiem dzieó pomsty był w sercu mojem, a rok odkupionych moich przyszedł.

I podeptałem narody w gniewie swym, a opoiłem je w zapalczywości mojej, i uderzyłem o ziemię mocarzy ich.

 Wiemy, bowiem co powiedział: "Do mnie należy wymierzanie sprawiedliwości, Ja odpłacę", a także "osądzi Pan swój lud".

I wołali głosem wielkim, mówiąc: Dokądże, Panie święty i prawdziwy! nie sądzisz i nie mścisz się krwi naszej nad tymi, którzy mieszkają na ziemi?

I rzekli górom i skałom: Upadnijcie na nas i zakryjcie nas przed obliczem tego, który siedzi na stolicy i przed gniewem tego Baranka;

Albowiem przyszedł dzieó on wielki gniewu jego, i któż się ostać może?

I rzekł Farao: Któż jest Pan, żebym miał słuchać głosu Jego, i puścić Izraela? Nie znam Pana, a Izraela też nie puszczę.

Ale synowie Heli byli synowie bezbożni, a nie znali Pana.

I będzie Pan ucieczką ubogiemu, ucieczką czasu ucisku.

Wylij gniew twój na pogan, którzy cię nie znają, i na królestwa, które imienia twego nie wzywają.

Gdy poschną gałązki jego, pokruszone będą, a niewiasty przyszedłszy zapalą je. Albowiem ten lud nie ma żadnego rozumu; przetoż nie zmiłuje się nad nim, który go uczynił, a który go stworzył, nie zlituje się nad nim.

A przetoż tak mówi Pan zastępów: Oto Ja pławiąc ich próbowałem ich; jakoż się tedy już mam obchodzić z córką ludu mego?

I tych, którzy się odwracają od naśladowania Pana, i którzy nie szukają Pana, ani się pytają o nim.

 Sąd opiera się na tym, że ŚWIATŁO przyszło na świat, lecz ludzie umiłowali bardziej ciemność niż światło, bo złe było ich postępowanie.

Tedy mu rzekli: Gdzież jest ten twój Ojciec? Odpowiedział Jeszu: Ani mnie znacie, ani Ojca mego; byście mnie znali, i Ojca byście mego znali.

A jako się im nie upodobało mieć w znajomości Boga, tak też Bóg je podał w umysł opaczny, aby czynili, co nie przystoi;

Ocućcież się ku sprawiedliwości, a nie grzeszcie; albowiem niektórzy nie mają znajomości Bożej; ku zawstydzeniu waszemu mówię.

Nie w namiętności żądzy, jako i poganie, którzy nie znają Boga;

Gdy ucisk przyjdzie na cię, a najdą cię te wszystkie rzeczy w ostatnie dni, tedy, nawróciszli się do Pana, Boga twego, a posłusznym będziesz głosowi jego,

Wyrwałeś mię od zwad ludzkich, a postawiłeś mię głową narodom; lud, któregom nie znał, służył mi.

Będziecieli powolni, a posłuchacie mię, dóbr ziemi pożywać będziecie.

I rosło słowo Boże, i pomnażał się bardzo poczet uczniów w Jeruzalemie: wielkie też mnóstwo kapłanów było posłuszne wierze.

Przez którego wzięliśmy łaskę i urząd apostolski ku posłuszeóstwu wiary między wszystkimi narody, dla imienia jego;

Tym, którzy przez wytrwanie w uczynku dobrym szukają sławy i czci i nieskazitelności, odda żywot wieczny;

A zaś swarliwym i prawdzie nieposłusznym, lecz posłusznym niesprawiedliwości, odda zapalczywość i gniew;

Azaż nie wiecie, że komu się stawiacie za sługi ku posłuszeóstwu, tegoście sługami, komuście posłuszni; bądź grzechowi ku śmierci, bądź posłuszeóstwu ku sprawiedliwości?

Aleć nie wszyscy posłuszni byli Ewangielii; albowiem Izajasz mówi: Panie! któż uwierzył kazaniu naszemu?

Albowiem nie śmiałbym mówić tego, czego by nie sprawował Chrystus przez mię w przywodzeniu ku posłuszeóstwu pogan, przez słowo i przez uczynek,

Lecz teraz objawionej i przez Pisma prorockie według postanowienia wiecznego Boga ku posłuszeóstwu wiary między wszystkimi narody oznajmionej;

 Mocami tymi plany burzymy i każdą wyniosłą myśl, która się usiłuje wynieść ponad wiedzę od Boga. Porywamy nimi każdą myśl przeciwną w posłuszeństwo Pomazańcowi. 

O głupi Galatowie! Któż was omamił, abyście prawdzie nie byli posłuszni, którym przed oczyma Jeszu Chrystus przedtem był wymalowany, i między wami ukrzyżowany?

 jak my uciekniemy przed karą, zaniedbując tak wielkie zbawienie, które pochodzi z przemowy samego Pana przez tych, którzy go słyszeli, nam jest potwierdzone?

A tak doskonałym będąc, stał się wszystkim sobie posłusznym przyczyną zbawienia wiecznego,

Wiarą powołany będąc Abraham, usłuchał Boga, aby poszedł na ono miejsce, które miał wziąć za dziedzictwo i wyszedł, nie wiedząc, dokąd idzie.

według prognozy Boga Ojca, w poświęceniu Tchnienia do posłuszeństwa i pokropienia krwią Jeszu Pomazańca: Łaska i pokój niech się wam pomnożą.

Tak Sara była posłuszna Abrahamowi, nazywając go panem. Stałyście się jej dziećmi, gdyż dobrze czynicie i nie obawiacie się żadnego zastraszenia.

Gdyż pora rozpocząć sąd od domu Boga, a skoro zacznie się od nas, jaki więc koniec czeka tych, którzy są nieulegli wobec Bożej dobrej nowiny?