Wdowy miej w uczciwości, które prawdziwie są wdowami.

Przez którego wzięliśmy łaskę i urząd apostolski ku posłuszeóstwu wiary między wszystkimi narody, dla imienia jego;

To jest, abyśmy się u was zobopólnie ucieszyli przez społeczną wiarę, i waszę, i moję.

 bo niewidzialne Jego przymioty od stworzenia wszechświata są przez umysł obserwowane. W jakości dzieła widzimy zarówno wieczną Jego moc, jak i też boskość, dlatego nie nie mają nic na swoje usprawiedliwienie.

Przeto iż poznawszy Boga, nie chwalili jako Boga, ani mu dziękowali, owszem znikczemnieli w myślach swoich i zaćmiło się bezrozumne serce ich;

A chcę, abyście wy byli bez kłopotu, bo kto nie ma żony, stara się o rzeczy Paóskie, jakoby się podobał Panu;

I zasmucą się, a płakać będą bramy jego, a spustoszony na ziemi siedzieć będzie.

I rzeczesz w sercu swem: Któż mi tych napłodził? bom ja była osierociała, i samotna, wygnanam była, i tułałam się; któż wżdy tych odchował? Otom Ja tylko sama pozostała była, gdzież ci byli?

Śpiewaj niepłodna! która nie rodzisz, śpiewaj głośno, a krzycz, która w porodzeniu nie pracujesz; bo więcej będzie synów opuszczonej, niż synów tej, która ma męża, mówi Pan.

Z wysokości posłał ogieó w kości moje, który je opanował; rozciągnął sieć nogom moim, obrócił mię na wstecz, podał mię na spustoszenie, przez cały dzieó żałośną.

Niechżeć odda Pan uczynek twój, i niech będzie zapłata twoja doskonała od Pana, Boga Izraelskiego, gdyżeś przyszła, abyś nadzieję miała pod skrzydłami jego.

Pierzem swem okryje cię, a pod skrzydłami jego bezpiecznym będziesz; prawda jego tarczą i puklerzem.

Oto Bóg zbawienie moje, ufać będę, a nie ulęknę się; albowiem Pan, Bóg mój, jest mocą moją, i pieśnią moją, i zbawieniem mojem.

Kto jest między wami bojący się Pana, posłuchaj głosu sługi jego; kto jest, co chodzi w ciemnościach a nie ma światłości? ufaj w imieniu Paóskiem, a spolegaj na Bogu swoim.

A chcę, abyście wy byli bez kłopotu, bo kto nie ma żony, stara się o rzeczy Paóskie, jakoby się podobał Panu;

Tak samo bowiem i dawniej święte niewiasty, które miały nadzieję w Bogu, same siebie ozdabiały, a były poddane swoim mężom.

Była wdową, miała około osiemdziesiąt cztery lata. Nie opuszczała świątyni, dniami i nocami oddawała Bogu cześć w postach i w modlitwach.

I powiedział im jeszcze podobieóstwo do tego zmierzające, iż się zawsze potrzeba modlić, a nie ustawać,

A Bóg izali się nie pomści krzywdy wybranych swoich, wołających do siebie we dnie i w nocy, chociaż im długo cierpi?

Której dwanaście naszych pokoleó ustawicznie dniem i nocą służąc Bogu, mają nadzieję dostąpić; o tę nadzieję skarżą na mię Żydowie, o królu Agrypo!

W każdej modlitwie i w prośbie modląc się na każdy czas w duchu, i około tego czując ze wszelką ustawicznością i z prośbą za wszystkich świętych,