I rzekł Adam: Toć teraz jest kość z kości moich, i ciało z ciała mego; dla tegoż będzie nazwana mężatką, bo ona z męża wzięta jest.

 Dlatego mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i połączy się ze swą żoną tak ściśle, że staną się jednym ciałem.

Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!

Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.

Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.

Wszakże mówicie: Dlaczegoż to? Dla tego, że Pan jest świadkiem między tobą i między żoną młodości twojej, przeciw którejś ty wystąpił, gdyż ona jest towarzyszką twoją, i żoną przymierza twego.

Bo on ma w nienawiści opuszczenie żony, mówi Pan, Bóg Izraelski, przto że taki okrywa okrucieóstwo płaszczem jego, mówi Pan zastępów; a tak strzeżcie ducha waszego, a nie obchodźcie się zdradliwie.

Przyszli do Niego też faryzeusze, którzy usiłując Go podejść, pytali: Czy wolno człowiekowi oddalić swoją żonę z każdego powodu?

I powiedział: Dlatego opuści mężczyzna ojca i matkę i połączy się z niewiastą swoją, i będą dwoje w ciele jednym. 

Odparli Mu: Dlaczego więc Mojżesz polecił dać dokument rozwodowy i odprawić ją?

Zapewniam was: Ktokolwiek odprawiłby swoją żonę z innego powodu niż niemoralność i połączyłby się z inną, dopuszcza się zdrady.

Mąż niech żonie powinną chęć oddaje, także też i żona mężowi.

Mężowie! Miłujcie żony wasze, a nie bądźcie surowymi przeciwko nim.

 Mężowie! Miłujcie żony, jak i Pomazaniec umiłował zgromadzenie i wydał samego siebie za nie,

Aby go sobie wystawił chwalebnym kościołem, nie mającym zmazy albo zmarszczku, albo czego takiego, ale iżby był święty i bez nagany.

I owszem daleko więcej członki, które się zdadzą być najmdlejsze w ciele, potrzebne są.

Bo poczciwe członki nasze tego nie potrzebują; lecz Bóg tak umiarkował ciało, dawszy członkowi, któremu czci nie dostaje, obfitszą poczciwość.

A żeby umiał każdy z was naczyniem swojem władać w świętobliwości i w uczciwości,

Chodzi o to, że narody są współdziedzicami i współczłonkami i współuczestnikami obietnicy w Pomazańcu Jeszu przez dobrą nowinę,

Abyśmy usprawiedliwieni będąc łaską jego, stali się dziedzicami według nadziei żywota wiecznego.

Czy nie są (oni) wszyscy służącymi Tchnieniami [duchami], do usługiwania posłanymi względem tych, którzy zamierzają odziedziczyć zbawienie?

Przetoż teraz, weźmijcie sobie siedm cielców, i siedm baranów, a idźcie do sługi mego Ijoba, i ofiarujcie całopalenie za się; a Ijob, sługa mój, niech się modli za wami; bo oblicze jego przyjmę, abym nie uczynił z wami według głupstwa waszego; boście nie mówili tak przystojnie o mnie, jako Ijob, sługa mój.

 Jeślibyś więc składał swój dar na ołtarzu i tam przypomniałoby ci się, że twój brat ma coś przeciw tobie,

 zostaw tam swój dar przed ołtarzem, odejdź i najpierw pojednaj się ze swoim bratem, a potem przyjdź i złóż swój dar.

Ponownie was zapewniam, że jeśli dwaj spośród was na ziemi dogadają się co do ważnej sprawy, o którą poproszą, stanie się im to od mojego Ojca, który jest w niebiosach.

Także też i Duch dopomaga mdłościom naszym. Albowiem o co byśmy się modlić mieli, jako potrzeba, nie wiemy; ale tenże Duch przyczynia się za nami wzdychaniem niewymownem.

A ten, który się serc bada, wie, który jest zmysł Ducha, ponieważ według Boga przyczynia się za świętymi.

 A nie zasmucajcie Tchnienia Świętego od Boga, którym opieczętowani zostaliście na dzień odkupienia.

W każdej modlitwie i w prośbie modląc się na każdy czas w duchu, i około tego czując ze wszelką ustawicznością i z prośbą za wszystkich świętych,