Szymon powiedział, jako Bóg najpierwej wejrzał na pogany, aby z nich wziął lud imieniowi swemu.

 Przechadzając się wzdłuż Jeziora Galilejskiego, zobaczył dwóch braci: Szymona, zwanego Piotrem, i Andrzeja, jego brata, jak rzucali w wodę sieć, gdyż byli rybakami.

To są imiona dwunastu apostołów: pierwszy Szymon zwany Piotrem i jego brat Andrzej, Jakow, syn Zebedeusza, i jego brat Jan,

I rzekł Pan: Szymonie, Szymonie! oto szatan wyprosił was, aby was odwiewał jako pszenicę,

A on mu rzekł: Panie! gotówem z tobą iść i do więzienia i na śmierć.

I przywiódł go do Jeszu. A wejrzawszy naó Jeszu, rzekł: Tyś jest Szymon, syn Jonasza; ty będziesz nazwany Kiefas, co się wykłada Piotr.

A gdy obiad odprawili, rzekł Jeszu Szymonowi Piotrowi: Szymonie Jonaszowy, miłujesz mię więcej niżeli ci? Rzekł mu: Tak jest, Panie! ty wiesz, że cię miłuję. Rzekł mu: Paśże baranki moje.

Rzekł mu po trzecie: Szymonie Jonaszowy! miłujesz mię? I zasmucił się Piotr, że mu po trzecie rzekł: Miłujesz mię? I odpowiedział mu: Panie! ty wszystko wiesz, ty znasz, że cię miłuję. Rzekł mu Jeszu: Paśże owce moje.

Piotr, posłaniec Pomazańca Jeszu, do przybyszów rozproszonych po Poncie, Galacji, Kappadocji, Azji i Bitynii, wybranych 

 Jeśli ktoś mi służy, to za Mną podąża a gdzie jestem Ja, tam i sługa mój będzie. Jeśli ktoś Mi usługuje, doceni go Ojciec.

Paweł, sługa Jeszu Chrystusa, powołany Apostoł, odłączony ku opowiadaniu Ewangielii Bożej;

Dlategoż też mądrość Boża rzekła: Poślę do nich proroki i Apostoły, a z nich niektóre zabijać i prześladować będą;

Rzekł im zasię Jeszu: Pokój wam; jako mię posłał Ojciec, tak i ja was posyłam.

Izalim nie jest Apostołem? Izalim nie jest wolnym? Izalim Jeszu Chrystusa, Pana naszego nie widział? Izali wy nie jesteście pracą moją w Panu?

Jestem bowiem najmniejszy ze wszystkich apostołów i niegodzien zwać się apostołem, bo prześladowałem zgromadzenie Boże. 

 Ponieważ ten, który był skuteczny przez Piotra w posłannictwie między obrzezanymi, skuteczny był i we mnie między narodami.

która w poprzednich pokoleniach nie była wyjawiona synom ludzkim, tak jak teraz jest ujawniona świętym posłańcom Jego i prorokom w Tchnieniu.

 On sam też ustanowił jednych wysłannikami [apostołami], drugich prorokami, innych głosicielami dobrej nowiny, a innych pasterzami i nauczycielami,

Starszych, którzy są między wami, proszę ja spółstarszy i świadek ucierpienia Chrystusowego, i uczestnik chwały, która ma być objawiona:

 Z powodu powołania zostały nam udzielone najcenniejsze i najwspanialsze obietnice, abyście przez nie stali się uczestnikami BOSKIEJ NATURY, gdy uciekliście od zepsutych pragnień tego świata.

A Bóg, który zna serca, wydał im świadectwo, dawszy im Ducha Świętego, jako i nam.

I nie uczynił żadnej różnicy między nami a nimi, wiarą oczyściwszy serca ich.

To jest, abyśmy się u was zobopólnie ucieszyli przez społeczną wiarę, i waszę, i moję.

 Mając zaś to samo tchnienie wiary, według tego co napisano: "Uwierzyłem, dlatego przemówiłem", i my wierzymy, dlatego też mówimy, 

Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest;

 Otrzymaliście w darze nie tylko wiarę w Pomazańca, ale też cierpienie z Jego powodu. 

Przywodząc sobie na pamięć onę, która w tobie jest, nieobłudną wiarę, która pierwej mieszkała w babce twojej Loidzie i w matce twojej Eunice, a pewienem, że i w tobie mieszka.

Paweł, sługa Boży i Apostoł Jeszu Chrystusa według wiary wybranych Bożych i znajomości prawdy, która jest według pobożności,

Tytusowi, własnemu synowi według spólnej wiary, łaska, miłosierdzie i pokój niech będzie od Boga Ojca, i Pana Jeszu Chrystusa, zbawiciela naszego.

aby doświadczenie waszej wiary, o wiele cenniejsze niż zniszczalne złoto w ogniu próbowane, okazało się – dla wywyższenia, czci i dla chwały – w chwili objawienia się Jeszu Pomazańca,

Dla was, którzy wierzycie, jest on cenny, natomiast dla nieposłusznych kamień ten, który sprawdzili i odrzucili budujący, który stał się kamieniem narożnym

Onych dni będzie zbawiony Juda, a Jeruzalem bezpiecznie mieszkać będzie. A toć jest imię, którem ją nazowią: Pan sprawiedliwość nasza.

Bo sprawiedliwość Boża w niej bywa objawiona z wiary w wiarę, jako napisano: Że sprawiedliwy z wiary żyć będzie.

Lecz teraz bez zakonu sprawiedliwość Boża objawiona jest, mająca świadectwo z zakonu i z proroków;

Albowiem wszyscy zgrzeszyli i nie dostaje im chwały Bożej.

Którego Bóg wystawił ubłaganiem przez wiarę we krwi jego, ku okazaniu sprawiedliwości swojej przez odpuszczenie przedtem popełnionych grzechów w cierpliwości Bożej,

Lecz z niego wy jesteście w Chrystusie Jeszu, który się nam stał mądrością od Boga i sprawiedliwością, i poświęceniem, i odkupieniem,

 Albowiem on tego, który nie znał uchybienia, za nas uchybieniem uczynił, abyśmy się my stali sprawiedliwością Bożą w nim.

I był znaleziony w nim, nie mając sprawiedliwości mojej, tej która jest z zakonu, ale tę, która jest przez wiarę Chrystusową, to jest sprawiedliwość z Boga, która jest przez wiarę;

Oto Bóg zbawienie moje, ufać będę, a nie ulęknę się; albowiem Pan, Bóg mój, jest mocą moją, i pieśnią moją, i zbawieniem mojem.

i moje tchnienie zachwyca się Bogiem, moim Wybawcą,

Oczekując onej błogosławionej nadziei i objawienia chwały wielkiego Boga i zbawiciela naszego, Jeszu Chrystusa;