| 1 | Mieszkańcy całej ziemi mieli jedną mowę, czyli jednakowe słowa. | [ref] |
| 2 | A gdy wędrowali ze wschodu, napotkali równinę w kraju Szinear i tam zamieszkali. | [ref] |
| 3 | I mówili jeden do drugiego: "Chodźcie, wyrabiajmy cegłę i wypalmy ją w ogniu". A gdy już mieli cegłę zamiast kamieni i smołę zamiast zaprawy murarskiej, | [ref] |
| 4 | rzekli: "Chodźcie, zbudujemy sobie miasto i wieżę, której wierzchołek będzie sięgał nieba. Zróbmy sobie imię, abyśmy (je) rozproszyli po całym obliczu ziemi". | [ref] |
| 5 | A JHWH zstąpił z nieba, by zobaczyć to miasto i wieżę, które budowali ludzie, | [ref] |
| 6 | i rzekł: "Są oni jednym ludem i wszyscy mają jedną mowę, i to jest przyczyną, że zaczęli budować. A zatem w przyszłości nic nie będzie dla nich niemożliwe, cokolwiek zamierzą uczynić. | [ref] |
| 7 | Zejdźmy więc i pomieszajmy tam ich język, aby jeden nie rozumiał drugiego!" | [ref] |
| 8 | W ten sposób Pan rozproszył ich stamtąd po całej powierzchni ziemi, i tak nie dokończyli budowy tego miasta. | [ref] |
| 9 | Dlatego to nazwano je Babel, tam bowiem Pan pomieszał mowę mieszkańców całej ziemi. Stamtąd też Pan rozproszył ich po całej powierzchni ziemi. | [ref] |
| 10 | Teć są rodzaje Semowe: Sem gdy miał sto lat, spłodził Arfachsada we dwa lata po potopie. | [ref] |
| 11 | I żył Sem po spłodzeniu Arfachsada pięć set lat, i spłodził syny i córki. | [ref] |
| 12 | Arfachsad też żył trzydzieści i pięć lat, i spłodził Selecha. | [ref] |
| 13 | I żył Arfachsad po spłodzeniu Selecha cztery sta lat, i trzy lata, i spłodził syny i córki. |
| 14 | Selech zaś żył trzydzieści lat, i spłodził Hebera. |
| 15 | I żył Selech po spłodzeniu Hebera cztery sta lat, i trzy lata, i spłodził syny i córki. |
| 16 | I żył Heber trzydzieści lat i cztery, i spłodził Pelega. | [ref] |
| 17 | Żył też Heber po spłodzeniu Pelega, cztery sta lat, i trzydzieści lat, i spłodził syny i córki. |
| 18 | Żył też Peleg trzydzieści lat, i spłodził Rehu. | [ref] |
| 19 | I żył Peleg po spłodzeniu Rehu dwieście lat, i dziewięć lat, i spłodził syny i córki. |
| 20 | Także Rehu żył trzydzieści lat, i dwa, i spłodził Saruga. | [ref] |
| 21 | I żył Rehu po spłodzeniu Saruga dwieście lat, i siedem lat, i spłodził syny i córki. |
| 22 | Sarug zaś żył trzydzieści lat, i spłodził Nachora. | [ref] |
| 23 | I żył Sarug po spłodzeniu Nachora dwieście lat, i spłodził syny i córki. |
| 24 | Także Nachor żył dwadzieścia i dziewięć lat, i spłodził Tarego. | [ref] |
| 25 | I żył Nachor po spłodzeniu Tarego sto lat i dziewiętnaście lat, i spłodził syny i córki. |
| 26 | I żył Tare siedemdziesiąt lat, i spłodził Abrama, Nachora i Harana. | [ref] |
| 27 | A teć są rodzaje Tarego: Tare spłodził Abrama, Nachora i Harana. Haran zaś spłodził Lota. | [ref] |
| 28 | I umarł Haran przed obliczem Tarego ojca swego, w ziemi narodzenia swego, w Ur Chaldejskiem. | [ref] |
| 29 | I pojęli Abram i Nachor sobie żony: imię żony Abramowej było Saraj, a imię żony Nachorowej Melcha, córka Harana, ojca Melchy, i ojca Jeschy. | [ref] |
| 30 | A była Saraj niepłodna, i nie miała dziatek. | [ref] |
| 31 | Wziął tedy Tare Abrama syna swego, i Lota syna Haranowego, wnuka swego, i Saraj niewiastę swoję, żonę Abrama syna swego; i wyszli społu z Ur Chaldejskiego, aby szli do ziemi Chananejskiej; a przyszli aż do Haranu, i mieszkali tam. | [ref] |
| 32 | I było dni Tarego dwieście lat, i pięć lat; i umarł Tare w Haranie. |