| 1 | A Ezechyjasz gdy począł królować, miał dwadzieścia i pięć lat; a dwadzieścia i dziewięć lat królował w Jeruzalemie. Imię matki jego Abi, córka Zacharyjaszowa. | [ref] |
| 2 | A czynił co było dobrego przed oczami Paóskiemi, według wszystkiego, jako czynił Dawid ojciec jego. | [ref] |
| 3 | Ten roku pierwszego królowania swego, miesiąca pierwszego, otworzył drzwi domu Paóskiego, i poprawił je. | [ref] |
| 4 | I przywiódł kapłanów i Lewitów, a zgromadził ich na ulicę wschodnią. | [ref] |
| 5 | I rzekł do nich: Słuchajcie mię Lewitowie: Teraz się poświęćcie: poświęćcie też i dom Pana, Boga ojców waszych, i wyrzućcie plugastwa z świątnicy: | [ref] |
| 6 | Albowiem zgrzeszyli ojcowie nasi, i czynili złe przed oczyma Pana, Boga naszego, opuszczając go, i odwracając oblicza swoje od przybytku Paóskiego, a obracając się tyłem do niego. | [ref] |
| 7 | Zamknęli też drzwi u przysionka, i pogasili lampy, a kadzidłem nie kadzili, ani całopalenia nie ofiarowali w świątnicy Bogu Izraelskiemu. | [ref] |
| 8 | Przetoż był gniew Paóski nad Judą, i nad Jeruzalemem, a podał ich na rozproszenie, na spustoszenie, i na pośmiech, jako sami widzicie oczyma waszemi. | [ref] |
| 9 | Bo oto polegli ojcowie nasi od miecza, a synowie nasi, i córki nasze, i żony nasze zawiedzione są w niewolę dla tego. | [ref] |
| 10 | Teraz tedy umyśliłem uczynić przymierze z Panem, Bogiem Izraelskim, aby odwrócił od nas gniew popędliwości swojej. | [ref] |
| 11 | Synowie moi! nie bądźcież już niedbałymi; bo was Pan obrał, abyście stojąc przed nim służyli mu, a byli sługami jego, i kadzili mu. | [ref] |
| 12 | Tedy powstali Lewitowie: Machat, syn Amasajowy, i Joel, syn Azaryjaszowy, z synów Kaatowych, a z synów Merarego: Cys, syn Abdy, i Azaryjasz, syn Jehaleelowy; a z Giersoóczyków: Joach, syn Zamy, i Eden, syn Joachowy: | [ref] |
| 13 | A z synów Elisafanowych: Symry i Jehijel: a z synów Asafowych: Zacharyjasz i Matanijasz; | [ref] |
| 14 | A z synów Hemanowych: Jehijel i Symchy; a z synów Jedytunowych: Semejasz i Uzyjel. |
| 15 | I zgromadzili braci swych, którzy poświęciwszy się przyszli według rozkazania królewskiego, i rozkazania Paóskiego, aby wyczyścili dom Paóski. | [ref] |
| 16 | A wszedłszy kapłani do domu Paóskiego, aby go oczyścili, wynieśli wszystkie plugastwa, które znaleźli w kościele Paóskim, do sieni domu Paóskiego; a Lewitowie zabrawszy to wynieśli precz do potoku Cedron. | [ref] |
| 17 | I poczęli pierwszego dnia miesiąca pierwszego poświęcać, a dnia ósmego tego miesiąca weszli do przysionku Paóskiego i poświęcali dom Paóski przez ośm dni, a dnia szesnastego, miesiąca pierwszego, dokoóczyli. | [ref] |
| 18 | Potem weszli do króla Ezechyjasza, i rzekli: Oczyściliśmy wszystek dom Paóski, i ołtarz całopalenia, i wszystkie naczynia jego, i stół pokładny i wszystkie naczynia jego; | [ref] |
| 19 | Także wszystko naczynie, które był odrzucił król Achaz za królowania swego, gdy grzeszył, zgotowaliśmy i poświęcili; a oto są przed ołtarzem Paóskim. | [ref] |
| 20 | A tak wstawszy rano król Ezechyjasz zgromadził przedniejszych miasta, i szedł do domu Paóskiego. | [ref] |
| 21 | I przywiedziono mu cielców siedm, i baranów siedm, i baranków siedm, i kozłów siedm, na ofiarę za grzech, za królestwo, i za świątnicę, i za Judę, a rozkazał synom Aaronowym, kapłanom, aby ofiarowali na ołtarzu Paóskim. | [ref] |
| 22 | A tak pobili one woły, a kapłani wziąwszy krew ich kropili po ołtarzu; pobili też i barany, a kropili krwią ich po ołtarzu; pobili też i baranki, a kropili krwią ich po ołtarzu. | [ref] |
| 23 | Przywiedli kozły też na ofiarę za grzech przed króla i przed zgromadzenie, którzy włożyli ręce swoje na nie. | [ref] |
| 24 | I pobili je kapłani, i oczyścili krwią ich ołtarz na oczyszczenie wszystkiego Izraela; albowiem za wszystkiego Izraela rozkazał król ofiarować całopalenie i ofiarę za grzech. | [ref] |
| 25 | Postanowił też i Lewitów w domu Paóskim z cymbałami, i z cytrami, i z harfami, według rozkazania Dawidowego, i Gada, widzącego królewskiego, i Natana proroka; bo to było rozkazanie Paóskie przez proroków jego. | [ref] |
| 26 | A tak stali Lewitowie z instrumentami Dawidowemi, i kapłani z trąbami. | [ref] |
| 27 | I rozkazał Ezechyjasz, aby ofiarowali całopalenia na ołtarzu; a gdy się zaczęło całopalenie, poczęło się śpiewanie Panu, i trąbienie, i granie na instrumentach Dawida, króla Izraelskiego. | [ref] |
| 28 | Tedy wszystko zgromadzenie kłaniało się, a śpiewacy śpiewali, i trębacze trąbili; co wszystko trwało, póki się nie dokoóczyło całopalenie. |
| 29 | A gdy się skoóczyło całopalenie, poklęknęli król i wszyscy, którzy z nim byli, i modlili się. |
| 30 | Tedy rozkazał król Ezechyjasz i książęta Lewitom, aby chwalili Pana słowy Dawidowemi, i Asafa, widzącego; chwalili z weselem wielkiem, a kłaniając się modlili się. |
| 31 | Zatem rzekł Ezechyjasz, mówiąc: Terazeście poświęcili ręce wasze Panu; przystąpcież, a przywiedźcie ofiary spokojne, i ofiary chwały do domu Paóskiego. Przetoż przywiodło ono zgromadzenie ofiary spokojne i ofiary chwały, i każdy ochotnego serca przywiódł ofiary na całopalenie. |
| 32 | I była liczba ofiar na całopalenie, które przywiodło zgromadzenie, wołów siedmdziesiąt, baranów sto, baranków dwieście, wszystko to na całopalenie Panu. |
| 33 | Innych też rzeczy poświęconych było: wołów sześć set, i owiec trzy tysiące, |
| 34 | Lecz kapłanów mało było, tak, iż nie mogli nadążyć odzierać ze skóry wszystkich ofiar na całopalenie: przetoż im pomagali Lewitowie, bracia ich, póki nie dokoóczyli onej pracy, i póki się nie poświęcili drudzy kapłani; albowiem Lewitowie byli och otniejsi, aby się poświęcili, niż kapłani. |
| 35 | Nadto i całopalenia było bardzo wiele z tłustościami spokojnych ofiar, i z mokremi ofiarami na całopalenie. A tak wygotowana była służba domu Paóskiego. |
| 36 | I weselił się Ezechyjasz i wszystek lud z tego, co Bóg ludowi przygotował; bo się ta rzecz była z prędka stała. |