| 1 | Uciekają niezbożni, choć ich nikt nie goni: ale sprawiedliwi jako lwię młode są bez bojaźni. | [ref] |
| 2 | Dla przestępstwa ziemi wiele bywa książąt jej; ale dla człowieka roztropnego i umiejętnego trwałe bywa paóstwo. | [ref] |
| 3 | Mąż ubogi, który uciska nędznych, podobny jest dżdżowi gwałtownemu, po którym chleba nie bywa. | [ref] |
| 4 | Którzy opuszczają zakon, chwalą niezbożnika; ale ci, którzy strzegą zakonu, są im odpornymi. | [ref] |
| 5 | Ludzie źli nie zrozumiewają sądu; ale którzy Pana szukają, rozumieją wszystko. | [ref] |
| 6 | Lepszy jest ubogi, który chodzi w uprzejmości swojej, niżeli przewrotny na drogach swych, chociaż jest bogaty. | [ref] |
| 7 | Kto strzeże zakonu, jest synem roztropnym; ale kto karmi obżercę, czyni zelżywość ojcu swemu. | [ref] |
| 8 | Kto rozmnaża majętność swoję z lichwy i z płatu, temu ją zbiera, który ubogiemu szczodrze będzie dawał. | [ref] |
| 9 | Kto odwraca ucho swe, aby nie słuchał zakonu, i modlitwa jego jest obrzydliwością. | [ref] |
| 10 | Kto zawodzi uprzejmych na drogę złą, w dół swój sam wpadnie; ale uprzejmi odziedziczą rzeczy dobre. | [ref] |
| 11 | Mąż bogaty zda się sobie być mądrym; ale ubogi roztropny dochodzi go. | [ref] |
| 12 | Gdy się radują sprawiedliwi, wielka jest sława; ale gdy powstawają niepobożni, kryje się człowiek. | [ref] |
| 13 | Kto pokrywa przestępstwa swe, nie poszczęści mu się; ale kto je wyznaje i opuszcza, miłosierdzia dostąpi. | [ref] |
| 14 | Błogosławiony człowiek, który się zawsze boi; ale kto zatwardza serce swoje, wpada w złe. | [ref] |
| 15 | Pan niezbożny, panujący nad ludem ubogim jest jako lew ryczący, i jako niedźwiedź głodny. | [ref] |
| 16 | Książę bezrozumny wielkim jest drapieżcą: ale kto nienawidzi łakomstwa, przedłuży dni swoje. | [ref] |
| 17 | Człowieka, który gwałt czyni krwi ludzkiej, choćby i do dołu uciekał, nikt nie zatrzyma. | [ref] |
| 18 | Kto chodzi w uprzejmości, zachowany będzie; ale przewrotny na drogach swoich oraz upadnie. | [ref] |
| 19 | Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, ubóstwem nasycony bywa. | [ref] |
| 20 | Mąż wierny przyczyni błogosławieóstwa; ale kto się prędko chce zbogacić, nie bywa bez winy. | [ref] |
| 21 | Mieć wzgląd na osobę, rzecz niedobra; bo nie jeden dla kęsa chleba staje się przewrotnym. | [ref] |
| 22 | Prędko chce człowiek zazdrościwy zbogatnieć, a nie wie, iż nać niedostatek przyjdzie. | [ref] |
| 23 | Kto strofuje człowieka, większą potem łaskę znajduje, niż ten, co pochlebia językiem. | [ref] |
| 24 | Kto łupi ojca swego, albo matkę swoją, a mówi, iż to nie grzech: towarzyszem jest mężobójcy. | [ref] |
| 25 | Wysokomyślny wszczyna zwadę; ale kto nadzieję ma w Panu, dostatek mieć będzie. | [ref] |
| 26 | Kto ufa w sercu swem, głupi jest; ale kto sobie mądrze poczyna, ten ujdzie nieszczęścia. | [ref] |
| 27 | Kto daje ubogiemu, nie będzie miał niedostatku; ale kto od niego odwraca oczy swe, wielkie przeklęstwa naó przyjdą. | [ref] |
| 28 | Gdy niepobożni powstawają, kryje się człowiek; ale gdy giną, sprawiedliwi się rozmnażają. | [ref] |