| 1 | Rzekł też Pan do Mojżesza: Mów do kapłanów, synów Aaronowych, a powiedz im: Niech się nad umarłym nie plugawi żaden kapłan w ludu swym; |
| 2 | Tylko przy pokrewnym swoim, powinowatym swoim, przy matce swej, i przy ojcu swym, i przy synu swym, i przy córce swej, i przy bracie swym; | [ref] |
| 3 | Także przy siostrze swej, pannie sobie najbliższej, która nie miała męża; przy tych splugawić się może. | [ref] |
| 4 | Nie splugawi się przy przełożonym ludu swego, tak żeby się zmazał. | [ref] |
| 5 | Nie będą sobie czynić łysiny na głowie swej, i brody swej nie mają golić, ani na ciele swem czynić będą rzezania. | [ref] |
| 6 | Świętymi będą Bogu swemu, i nie splugawią imienia Boga swego; albowiem ofiary ogniste Paóskie, chleb Boga swego, ofiarują; przetoż będą świętymi. | [ref] |
| 7 | Niewiasty wszetecznej, i w panieóstwie naruszonej, pojmować nie będą; także niewiasty odrzuconej od męża jej, pojmować nie będą; bo święty jest każdy z nich Bogu swemu. | [ref] |
| 8 | A tak będziesz go miał za świętego, bo chleb Boga twego ofiaruje; przetoż świętym będzie tobie, bom Ja święty Pan, który poświęcam was. | [ref] |
| 9 | Jeźliby się córka kapłaóska nierządu dopuściła, ojca swego zelżyła, ogniem spalona będzie. | [ref] |
| 10 | Najwyższy też kapłan między bracią swą, na którego głowę wylany jest olejek pomazania, i który poświęcił ręce swe, aby obłoczył szaty święte, głowy swej nie obnaży i szat swoich nie rozedrze; | [ref] |
| 11 | I do żadnego z umarłych nie przystąpi, a nawet i przy ojcu swym, i przy matce swej plugawić się nie będzie. | [ref] |
| 12 | Z świątnicy też nie wynijdzie, aby nie splugawił świątnicy Boga swego, gdyż korona olejku pomazania Boga jego jest na nim: Jam Pan. | [ref] |
| 13 | Tenże pannę w panieóstwie jej pojmie. | [ref] |
| 14 | Wdowy, i odrzuconej i splugawionej nierządnicy, żadnej z tych nie pojmie; ale pannę z ludu swego za żonę. | [ref] |
| 15 | A nie będzie plugawił nasienia swego w ludu swym; bom Ja Pan, który go poświęcam. | [ref] |
| 16 | Przytem rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc: | [ref] |
| 17 | Powiedz Aaronowi, i rzecz: Ktobykolwiek z potomstwa swego w narodziech swych, miał na sobie wadę, niechaj nie przystępuje, aby ofiarował chleb Boga swego; | [ref] |
| 18 | Bo żaden mąż, który by miał na sobie wadę, przystępować nie ma; mąż ślepy, albo chromy, albo niezupełnych albo zbytnich członków; | [ref] |
| 19 | Także mąż, który by miał złamaną nogę, albo złamaną rękę; | [ref] |
| 20 | Także garbaty, i płynących oczu, albo który ma bielmo na oku swem, albo krostawy, albo parszywy, albo wypukły: | [ref] |
| 21 | Wszelki mąż, który by miał jaką wadę, z potomstwa Aarona kapłana nie przystąpi, aby ofiarował ofiary ogniste Panu; wada na nim jest, nie przystąpi, aby ofiarował chleb Boga swego. | [ref] |
| 22 | Chleba jednak Boga swego z rzeczy najświętszych i poświęconych pożywać będzie. | [ref] |
| 23 | Wszakże za zasłonę nie wnijdzie, i do ołtarza nie przystąpi, bo wada na nim jest, aby nie splugawił świątnicy mojej; bom Ja Pan, który ją poświęcam. | [ref] |
| 24 | To mówił Mojżesz do Aarona, i do synów jego, i do wszystkich synów Izraelskich. | [ref] |