| 1 | Pierwszą Księgę napisałem, Teofilu, o wszystkim, co Jeszu czynił i czego nauczał od początku | [ref] |
| 2 | aż do dnia, w którym udzielił przez Ducha Świętego poleceń Apostołom, których sobie wybrał, a potem został wzięty do nieba. | [ref] |
| 3 | Im też po swojej męce dał wiele dowodów, że żyje: ukazywał się im przez czterdzieści dni i mówił o królestwie Bożym. | [ref] |
| 4 | A podczas wspólnego posiłku kazał im nie odchodzić z Jeruszalem, ale oczekiwać obietnicy Ojca: «Słyszeliście o niej ode Mnie. | [ref] |
| 5 | Jan zanurzał w wodzie, ale wy wkrótce zostaniecie zanurzeni w Tchnieniu Świętym». | [ref] |
| 6 | Pytali Go zebrani: «Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Iszraela?» | [ref] |
| 7 | Odpowiedział im: «Wam nie dano poznać czasy i pory, które Ojciec ustalił swoją władzą, | [ref] |
| 8 | Ale przyjmiecie moc, przychodzącego do was Świętego Tchnienia i będziecie moimi świadkami w Jeruszalem, w całej Judei, w Samarii i aż na krańce ziemi. | [ref] |
| 9 | Po tych słowach został uniesiony w ich obecności, a obłok zabrał Go im sprzed oczu. | [ref] |
| 10 | Kiedy wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. | [ref] |
| 11 | I rzekli: «Mężowie z Galilejscy, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jeszu, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba». | [ref] |
| 12 | Wtedy wrócili do Jeruszalem z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jeruszalem, w odległości drogi szabatowej. | [ref] |
| 13 | Przybywszy tam weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda Jakubowy. | [ref] |
| 14 | Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z żonami, Mariam, matką Jeszu, i braćmi Jego. | [ref] |
| 15 | Wtedy Piotr w obecności braci, a zebrało się razem około stu dwudziestu osób, tak przemówił:
| [ref] |
| 16 | «Bracia, musiało wypełnić się słowo Pisma, które Tchnienie Święte zapowiedziało przez usta Dawida o Judaszu. On to wskazał drogę tym, którzy pojmali Jeszu, | [ref] |
| 17 | bo on zaliczał się do nas i miał udział w naszym posługiwaniu. | [ref] |
| 18 | Za pieniądze, niegodziwie zdobyte, nabył ziemię i spadłszy głową na dół, pękł na pół i wypłynęły wszystkie jego wnętrzności. | [ref] |
| 19 | Rozniosło się to wśród wszystkich mieszkańców Jeruszalem, tak że nazwano ową rolę w ich języku Hakeldamach, to znaczy: Pole Krwi. | [ref] |
| 20 | Napisano bowiem w Księdze Psalmów: Niech opustoszeje dom jego i niech nikt w nim nie mieszka! A urząd jego niech inny obejmie! | [ref] |
| 21 | Trzeba więc, aby jeden z tych, którzy towarzyszyli nam przez cały czas, kiedy Pan Jeszu przebywał z nami, | [ref] |
| 22 | począwszy od zanurzenia Janowego aż do dnia, w którym został wzięty od nas do nieba, stał się razem z nami świadkiem Jego zmartwychwstania». | [ref] |
| 23 | Postawiono dwóch: Josefa, zwanego Barsabą, z przydomkiem Justus, i Macieja. | [ref] |
| 24 | I tak się pomodlili: «Ty, Panie, znasz serca wszystkich, wskaż z tych dwóch jednego, którego wybrałeś, | [ref] |
| 25 | by zajął miejsce w tym usługiwaniu i w posłannictwie, któremu sprzeniewierzył się Judasz, aby pójść swoją drogą». | [ref] |
| 26 | I dali im losy, a los padł na Macieja. I został dołączony do jedenastu wysłanników(apostołów). | [ref] |