Subskrybuj

Dzieje Apostolskie rozdział 1

Wersja Biblii
Księga
Rozdział
1Pierwszą Księgę napisałem, Teofilu, o wszystkim, co Jeszu czynił i czego nauczał od początku [ref]
2aż do dnia, w którym udzielił przez Ducha Świętego poleceń Apostołom, których sobie wybrał, a potem został wzięty do nieba.[ref]
3Im też po swojej męce dał wiele dowodów, że żyje: ukazywał się im przez czterdzieści dni i mówił o królestwie Bożym.[ref]
4A podczas wspólnego posiłku kazał im nie odchodzić z Jeruszalem, ale oczekiwać obietnicy Ojca: «Słyszeliście o niej ode Mnie. [ref]
5Jan zanurzał w wodzie, ale wy wkrótce zostaniecie zanurzeni w Tchnieniu Świętym».[ref]
6Pytali Go zebrani: «Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Iszraela?»[ref]
7Odpowiedział im: «Wam nie dano poznać czasy i pory, które Ojciec ustalił swoją władzą,[ref]
8Ale przyjmiecie moc, przychodzącego do was Świętego Tchnienia i będziecie moimi świadkami w Jeruszalem, w całej Judei, w Samarii i aż na krańce ziemi.[ref]
9Po tych słowach został uniesiony w ich obecności, a obłok zabrał Go im sprzed oczu. [ref]
10Kiedy wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. [ref]
11I rzekli: «Mężowie z Galilejscy, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jeszu, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba». [ref]
12Wtedy wrócili do Jeruszalem z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jeruszalem, w odległości drogi szabatowej.[ref]
13Przybywszy tam weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda Jakubowy.[ref]
14Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z żonami, Mariam, matką Jeszu, i braćmi Jego. [ref]
15Wtedy Piotr w obecności braci, a zebrało się razem około stu dwudziestu osób, tak przemówił:  [ref]
16«Bracia, musiało wypełnić się słowo Pisma, które Tchnienie Święte zapowiedziało przez usta Dawida o Judaszu. On to wskazał drogę tym, którzy pojmali Jeszu, [ref]
17bo on zaliczał się do nas i miał udział w naszym posługiwaniu.[ref]
18Za pieniądze, niegodziwie zdobyte, nabył ziemię i spadłszy głową na dół, pękł na pół i wypłynęły wszystkie jego wnętrzności.[ref]
19Rozniosło się to wśród wszystkich mieszkańców Jeruszalem, tak że nazwano ową rolę w ich języku Hakeldamach, to znaczy: Pole Krwi.[ref]
20Napisano bowiem w Księdze Psalmów: Niech opustoszeje dom jego i niech nikt w nim nie mieszka! A urząd jego niech inny obejmie! [ref]
21Trzeba więc, aby jeden z tych, którzy towarzyszyli nam przez cały czas, kiedy Pan Jeszu przebywał z nami,[ref]
22począwszy od zanurzenia Janowego aż do dnia, w którym został wzięty od nas do nieba, stał się razem z nami świadkiem Jego zmartwychwstania».[ref]
23Postawiono dwóch: Josefa, zwanego Barsabą, z przydomkiem Justus, i Macieja. [ref]
24I tak się pomodlili: «Ty, Panie, znasz serca wszystkich, wskaż z tych dwóch jednego, którego wybrałeś,[ref]
25by zajął miejsce w tym usługiwaniu i w posłannictwie, któremu sprzeniewierzył się Judasz, aby pójść swoją drogą».[ref]
26I dali im losy, a los padł na Macieja. I został dołączony do jedenastu wysłanników(apostołów).[ref]