| 1 | Po trzech dniach od objęcia urzędowania w prowincji udał się Festus z Cezarei do Jeruszalem. | [ref] |
| 2 | Arcykapłani i najznakomitsi Judejczycy wnieśli do niego skargę przeciwko Pawłowi i prosili usilnie | [ref] |
| 3 | o ustępstwo, ze szkodą dla Pawła, aby kazał go przysłać do Jeruszalem. Przygotowali bowiem zasadzkę, aby go zgładzić w drodze. | [ref] |
| 4 | Ale Festus odpowiedział, że Paweł znajduje się pod strażą w Cezarei i że on sam wkrótce tam wyruszy: |
| 5 | «Niech więc pełnomocnicy wasi - rzekł - udadzą się razem ze mną i niechże go oskarżą, jeśli ten człowiek popełnił coś złego». | [ref] |
| 6 | Spędziwszy wśród nich nie więcej jak osiem lub dziesięć dni, udał się do Cezarei. Następnego dnia zasiadłszy do sprawowania sądu kazał przyprowadzić Pawła. | [ref] |
| 7 | Kiedy ten przyszedł, otoczyli go Judejczycy przybyli z Jeruszalem i stawiali wiele ciężkich zarzutów, których nie mogli udowodnić. | [ref] |
| 8 | Paweł bronił się: «Nie wykroczyłem w niczym ani przeciwko Prawu Judejskiemu, ani przeciwko świątyni, ani przeciwko Cezarowi». | [ref] |
| 9 | Festus, chcąc zrobić Judejczykom ustępstwo, odpowiedział Pawłowi: «Czy chcesz się udać do Jeruszalem i tam odpowiadać w tej sprawie przede mną?» | [ref] |
| 10 | «Stoję przed sądem Cezara - odpowiedział Paweł - i przed nim należy mnie sądzić. Judejczykom nic nie zawiniłem, o czym ty wiesz doskonale. | [ref] |
| 11 | Jeżeli zawiniłem i popełniłem coś podpadającego pod karę śmierci, nie wzbraniam się umrzeć. Ale jeśli nie zrobiłem nic z tego, o co mnie oskarżają, nikt nie może mnie im wydać. Odwołuję się do Cezara!» | [ref] |
| 12 | Wtedy Festus porozumiał się z radą i odpowiedział: «Odwołałeś się do Cezara - do Cezara się udasz». | [ref] |
| 13 | Po upływie kilku dni król Agryppa i Berenike przybyli do Cezarei powitać Festusa. | [ref] |
| 14 | Gdy przebywali tam dłuższy czas, Festus przedstawił królowi sprawę Pawła: «Feliks pozostawił w więzieniu pewnego człowieka - powiedział. | [ref] |
| 15 | Gdy byłem w Jeruszalem, arcykapłani i starsi Judejscy wnieśli przeciw niemu skargę, żądając dla niego wyroku skazującego. | [ref] |
| 16 | Odpowiedziałem im: Rzymianie nie mają zwyczaju skazywania kogokolwiek na śmierć, zanim oskarżony nie stanie wobec oskarżycieli i nie będzie miał możności bronienia się przed zarzutami. | [ref] |
| 17 | A kiedy przybyli tutaj bez żadnej zwłoki, sprawując następnego dnia sądy, kazałem przyprowadzić tego człowieka. |
| 18 | Oskarżyciele nie wnieśli przeciwko niemu żadnej skargi o przestępstwa, które podejrzewałem. |
| 19 | Mieli z nim tylko spory o ich wierzenia i o jakiegoś zmarłego Jeszu, o którym Paweł twierdzi, że żyje. | [ref] |
| 20 | Nie znając się na tych rzeczach, zapytałem, czy nie zechciałby udać się do Jeruszalemu i tam odpowiadać przed sądem w tych sprawach. |
| 21 | Ponieważ Paweł zażądał, aby go zatrzymać do wyroku Cezara, kazałem go strzec, dopóki go nie odeślę do Najdostojniejszego». | [ref] |
| 22 | «Chciałbym i ja posłuchać tego człowieka» - [powiedział] Agryppa do Festusa. [A on] odpowiedział: «Jutro go usłyszysz». | [ref] |
| 23 | Kiedy nazajutrz Agryppa i Berenike przybyli z wielką okazałością i weszli do sali posłuchań wraz z trybunami i najwybitniejszymi obywatelami miasta, na rozkaz Festusa wprowadzono Pawła. | [ref] |
| 24 | «Królu Agryppo - przemówił Festus - i wszyscy tutaj obecni! Widzicie tego, z powodu którego nachodziło mnie mnóstwo Judejczyków zarówno w Jeruszalem, jak tutaj, wołając, że nie powinien on żyć dłużej. | [ref] |
| 25 | Lecz ja się przekonałem, że on nie popełnił nic podpadającego pod karę śmierci. A kiedy odwołał się do Najdostojniejszego, postanowiłem go odesłać. | [ref] |
| 26 | Nie mogę jednak napisać władcy nic pewnego w jego sprawie, dlatego stawiłem go przed wami, a zwłaszcza przed tobą, królu Agryppo, abym po przesłuchaniu miał co napisać. | [ref] |
| 27 | Bo wydaje mi się nierozsądne posyłać więźnia bez podania stawianych mu zarzutów». | [ref] |