| 1 | Cóż więc powiemy? Czy mamy pozostawać w uchybieniu [grzechu], aby łaska była obfitsza? | [ref] |
| 2 | W żadnym razie! Jakim sposobem my, którzy umarliśmy dla grzechu, mamy nadal w nim żyć? | [ref] |
| 3 | Czy nie wiecie, że jacy (zostaliśmy) zanurzeni w Chrystusie Jeszu, w śmierć jego zanurzeni zostaliśmy? | [ref] |
| 4 | Razem pogrzebani więc (z) nim przez zanurzenie [chrzest] w śmierć, aby tak, jak (został) wzbudzony [podniesiony] Pomazaniec przez chwałę Ojca tak i my w nowości życia chodziliśmy. | [ref] |
| 5 | Jeżeli bowiem zrośnięci zostaliśmy [staliśmy się] w podobieństwie śmierci Jego, ale i w powstanie będziemy. | [ref] |
| 6 | To wiedzcie, że dla zniszczenia grzesznego ciała dawny nasz człowiek został razem z Nim ukrzyżowany po to, byśmy już więcej nie byli w niewoli grzechu. | [ref] |
| 7 | Bo kto umarł, uwolniony jest od grzechu. | [ref] |
| 8 | Jeśli umarliśmy razem z Pomazańcem, wierzymy, że z Nim również żyć będziemy, | [ref] |
| 9 | Wiedząc, że Pomazaniec podniesiony z martwych, więcej nie umiera, śmierć już nim nie włada [panuje]. | [ref] |
| 10 | Co bowiem umarło uchybieniu [grzechowi], zmarło raz [bezwzględnie], co zaś żyje, żyje Bogu. | [ref] |
| 11 | Tak i wy kalkulujcie siebie, (jako) będących zmarłymi wprawdzie uchybieniu [grzechowi], żyjący Bogu w Pomazańcu Jeszu, {Panu naszym}. | [ref] |
| 12 | Niechże więc grzech nie króluje w waszym śmiertelnym ciele, poddając was swoim pożądliwościom. | [ref] |
| 13 | Nie oddawajcie też członków waszych jako broń nieprawości na służbę grzechowi, ale oddajcie się na służbę Bogu jako ci, którzy ze śmierci przeszli do życia, i członki wasze oddajcie jako broń sprawiedliwości na służbę Bogu. | [ref] |
| 14 | Albowiem grzech panować nad wami nie będzie; bo jesteście nie pod prawem, ale pod łaską. | [ref] |
| 15 | Cóż tedy? Będziemy grzeszyli, bośmy nie pod prawem, ale pod łaską? Żadną miarą! | [ref] |
| 16 | Czyż nie wiecie, że jeśli oddajecie samych siebie jako niewolników pod posłuszeństwo, jesteście niewolnikami tego, komu dajecie posłuch: bądź (niewolnikami) grzechu, (prowadzącego) do śmierci, bądź posłuszeństwa, (prowadzącego) do sprawiedliwości? | [ref] |
| 17 | Dzięki niech będą Bogu za to, że gdy byliście niewolnikami grzechu, daliście z serca posłuch nakazom tej nauki, której was oddano | [ref] |
| 18 | A będąc uwolnieni od grzechu, staliście się niewolnikami sprawiedliwości. | [ref] |
| 19 | Ze względu na przyrodzoną waszą słabość posługuję się porównaniem wziętym z ludzkich stosunków: jak oddawaliście członki wasze na służbę nieczystości i nieprawości, pogrążając się w nieprawość, tak teraz wydajcie członki wasze na służbę sprawiedliwości, dla uświęcenia. | [ref] |
| 20 | Kiedy bowiem byliście niewolnikami grzechu, byliście wolni od służby sprawiedliwości. | [ref] |
| 21 | Jaki wówczas pożytek mieliście z tych czynów, których się teraz wstydzicie? Przecież końcem ich jest śmierć | [ref] |
| 22 | Teraz zaś, po wyzwoleniu z uchybienia [grzechu] i oddaniu się na służbę Bogu, jako owoc zbieracie uświęcenie [oczyszczenie]. A końcem tego - życie eonowe [wieczne, bezkresne]. | [ref] |
| 23 | Albowiem zapłatą za uchybienie [grzech] jest śmierć; ale darem z łaski Bożej jest życie eonowe [przyszłe, bezkresne, wieczne], w Pomazańcu Jeszu, Panu naszym. | [ref] |