| 1 | Postanowiłem sobie zaś to: (aby) nie przychodzić znów do was w smutku. | [ref] |
| 2 | Jeśli bowiem ja was zasmucam, to [a, i] kto {jest} tym, rozweselającym mnie, jeśli nie ten, który jest przeze mnie zasmucany? | [ref] |
| 3 | A napisałem {wam} to samo, aby po przybyciu nie {mieć} smutku od tych, z których powinienem się radować, przekonany co do was wszystkich, że moja radość jest (radością) was wszystkich. | [ref] |
| 4 | Gdyż z wielkiego utrapienia i przygnębienia serca, wśród wielu łez napisałem do was, nie abyście zostali zasmuceni, ale byście poznali miłość, którą mam obficie dla was. | [ref] |
| 5 | Jeśli zaś ktoś zasmuca, to nie mnie zasmuca, ale - po części obym nie obciążał - was wszystkich. | [ref] |
| 6 | Wystarczy takiemu, (że został) potępiony przez większość. | [ref] |
| 7 | Tak że przeciwnie, (powinniście) raczej przebaczyć i zachęcić, aby czasem takiego nie pochłonął nadmiar smutku. | [ref] |
| 8 | Dlatego proszę was, abyście postanowili (odnieść się) do niego z miłością; | [ref] |
| 9 | bo i po to napisałem, aby poznać, na ile jesteście wypróbowani i czy we wszystkim jesteście posłuszni. | [ref] |
| 10 | Komu coś wybaczycie i ja (wybaczam). Co bowiem wybaczyłem, o ile coś wybaczyłem, uczyniłem to z waszego powodu w obliczu Pomazańca, | [ref] |
| 11 | abyśmy nie (zostali) przechytrzeni przez szatana, nie (są) bowiem jego myśli nam nie znane. | [ref] |
| 12 | Przybywszy zaś do Troady dla opowiadania dobrej nowiny Pomazańca i drzwi mi otwartych w Panu. | [ref] |
| 13 | Nie zaznałem [miałem] ulgi w tchnieniu moim, (ponieważ) nie zastałem [znalazłem] Tytusa, brata mego; więc [ale] rozstawszy się (z) nimi, wyszedłem do Macedonii. | [ref] |
| 14 | Lecz [zaś] chwała [wdzięczność, łaska] Bogu, który zawsze zwycięża [tryumfuje] nas w Pomazańcu, a zapach [wonność] znajomości swojej [Jego] objawia przez nas w każdym miejscu. | [ref] |
| 15 | Gdyż [że] pomazańca wonnością jesteśmy (dla) Boga wśród, zbawianych i wśród ginących; | [ref] |
| 16 | tych wprawdzie zapach od śmierci do śmierci, tamtych zaś zapach od życia do życia i względem tych co (są) odpowiedni [nadają się]. | [ref] |
| 17 | Nie jesteśmy bowiem jak wielu kupczących słowem [nauką] Boga, ale jak w [ze] szczerości, ale jak z Boga przed Bogiem w Pomazańcu mówimy. | [ref] |