| 1 | I była skrzynia Paóska w ziemi Filistyóskiej przez siedm miesięcy. | [ref] |
| 2 | Tedy przyzwawszy Filistynowie kapłanów i wieszczków, rzekli: Cóż uczynimy z skrzynią Paóską? powiedzcie nam, jako ją odesłać mamy na miejsce jej? | [ref] |
| 3 | Którzy odpowiedzieli: Jeźli odeślecie skrzynię Boga Izraelskiego, nie odsyłajcież jej próżnej, ale przy niej koniecznie oddajcie ofiarę za przewinienie; tedyć będziecie uzdrowieni, i dowiecie się, czemu nie odstąpiła ręka jego od was. | [ref] |
| 4 | I rzekli: Jakaż będzie ofiara za przewinienie, którą jej oddać mamy? Odpowiedzieli: Według liczby książąt Filistyóskich pięć złotych zadnic i pięć złotych myszy; albowiem jednaka jest plaga na was wszystkich, i na książęta wasze. | [ref] |
| 5 | A poczynicie podobieóstwa zadnic waszych, i podobieóstwa myszy waszych, które psowały ziemię, i oddacie Bogu Izraelskiemu chwałę; owa snać ulży ręki swej nad wami, i nad Bogami waszymi, i nad ziemią waszą. | [ref] |
| 6 | A czemuż obciążacie serce wasze, jako obciążali Egipczanie i Farao serce swoje? izaż nie dopiero, gdy dziwne rzeczy nad nimi czynił wypuścili je i wyszli? | [ref] |
| 7 | Przetoż teraz sprawcie wóz nowy jeden, a weźmijcie dwie krowy od cieląt, na których nie postało jarzmo, i zaprzężcie te krowy w wóz, a cielęta ich od nich odwiedźcie do domu. | [ref] |
| 8 | Weźmijcie też skrzynię Paóską, i wstawcie ją na wóz; a sztuki złote, któreście ofiarowali za przewinienie, włóżcie w skrzynkę po bok jej, a puśćcie ją, że pójdzie. | [ref] |
| 9 | A patrzajcie, jeźli drogą granic swych pójdzie do Betsemes, tedyć on na nas dopuścił to wielkie złe; a jeźliż nie, tedy poznamy, że nie ręka jego dotknęła się nas, ale to z trafunku przyszło na nas. | [ref] |
| 10 | I uczynili tak oni mężowie, a wziąwszy dwie krowy od cieląt, zaprzęgli je w wóz, a cielęta ich zamknęli w domu. |
| 11 | Potem wstawili skrzynię Paóską na wóz, i skrzynkę, i myszy złote, i podobieóstwa zadnic swoich. | [ref] |
| 12 | I udały się one krowy drogą, prosto ku Betsemes, a gościócem jednym idąc szły, a ryczały; i nie zstępowały ani w prawo ani w lewo a książęta Filistyóskie szły za nimi aż do granic Betsemes. |
| 13 | A na ten czas Betsemczycy żęli pszenicę w dolinie, a podniósłszy oczów swych ujrzeli skrzynię, i uradowali się ujrzawszy ją. |
| 14 | A gdy wóz przyszedł na pole Jozuego Betsemity, tamże stanął. Tam też był kamieó wielki; tedy porąbawszy drwa od onego wozu, ofiarowali one krowy na całopalenie Panu. | [ref] |
| 15 | Ale Lewitowie zstawili skrzynię Paóską, i skrzynkę, która była z nią, w której były sztuki złote, i postawili na onym kamieniu wielkim; a mężowie z Betsemes sprawowali całopalenia, i ofiarowali ofiary Panu onego dnia. |
| 16 | Co widząc pięcioro książąt Filistyóskich, wrócili się do Akkaronu onegoż dnia. | [ref] |
| 17 | A teć były zadnice złote, które oddali Filistynowie za przewinienie Panu: Od Azotu jednę, od Gazy jednę, od Aszkalonu jednę, od Gat jednę, i od Akkaronu jednę. | [ref] |
| 18 | Myszy także złote według liczby wszytskich miast Filistyóskich, od pięciu księstw, począwszy od miasta murowanego aż do wsi bez muru, i aż do kamienia onego wielkiego, na którym postawili skrzynię Paóską, który jest aż do dnia tego na polu Jozuego Betsemity. | [ref] |
| 19 | Ale pobił Pan niektóre z mężów Betsemitskich, przeto iż zaglądali w skrzynię Paóską, i pobił z ludu pięćdziesiąt tysięcy i siedmdziesiąt mężów; i płakał lud, przeto że Pan lud wielką porażką poraził. | [ref] |
| 20 | I rzekli mężowie z Betsemes: Któż się będzie mógł ostać przed obliczem Pana, Boga tego świętego? i do kogoż pójdzie od nas? | [ref] |
| 21 | A tak wyprawili posły do obywateli Karyjatyjarym mówiąc: Przywrócili Filistynowie skrzynię Paóską; pójdźcie, przeprowadźcie ją do siebie. | [ref] |