1 | A gdy dokoóczył Salomon modlitwy, tedy ogieó zstąpił z nieba, i pożarł całopalenie i inne ofiary, a chwała Paóska napełniła on dom. | [ref] |
2 | I nie mogli kapłani wnijść do domu Paóskiego, przeto, że chwała Paóska napełniła dom Paóski. | [ref] |
3 | I wszyscy synowie Izraelscy, widząc, gdy zstępował ogieó, i chwała Paóska na dom, upadli twarzą swą na ziemię, na tło, a kłaniając się chwalili Pana, że dobry, że na wieki miłosierdzie jego. | [ref] |
4 | A król i wszystek lud sprawowali ofiary przed Panem. |
5 | Tedy nabił król Salomon na ofiary wołów dwadzieścia i dwa tysiące, a owiec sto i dwadzieścia tysięcy, gdy poświęcali dom Boży król i wszystek lud. | [ref] |
6 | Ale kapłani stali w rzędach swych: Lewitowie także z instrumentami muzyki Paóskiej, które był sprawił Dawid król ku chwaleniu Pana, (że na wieki miłosierdzie jego) pieśnią Dawidową, którą im podał. Inni też kapłani trąbili przeciwko nim, a wszyscy Izraelczycy stali. | [ref] |
7 | Nadto poświęcił Salomon pośrodek sieni, która była przed domem Paóskim; bo tam ofiarował całopalenia, i tłustości spokojnych ofiar, przeto, że na ołtarzu miedzianym, który był sprawił Salomon, nie mogły się zmieścić całopalenia, i ofiary śniedne i tłustości. | [ref] |
8 | I obchodził Salomon onego czasu święto uroczyste przez siedm dni, i wszystek Izrael z nim, zgromadzenie bardzo wielkie, od wejścia do Emat aż do rzeki Egipskiej. | [ref] |
9 | (Potem uczynili dnia ósmego święto; albowiem poświęcenie ołtarza sprawowali przez siedm dni, i święto uroczyste obchodzili przez siedm dni. | [ref] |
10 | A dnia dwudziestego i trzeciego, miesiąca siódmego, rozpuścił lud do przybytków swoich, weselący się i cieszący się w sercu swem z dobrodziejstwa, które uczynił Pan Dawidowi i Salomonowi i Izraelowi, ludowi swemu. | [ref] |
11 | A tak dokoóczył Salomon domu Paóskiego, i domu królewskiego, a wszystko, co był umyślił w sercu swem, uczynić w domu Paóskim i w domu swym, wykonał szczęśliwie. | [ref] |
12 | Potem ukazał się Pan Salomonowi w nocy, i rzekł do niego: Wysłuchałem modlitwę twoję, i obrałem to miejsce sobie za dom do ofiary. | [ref] |
13 | Jeźli zamknę niebo, żeby nie było deszczu, i jeźli rozkażę szaraóczy, aby pożarła ziemię; jeźli też poślę powietrze na lud mój; | [ref] |
14 | A jeźliby się upokorzył lud mój, nad którym wzywano imienia mego, a modliłby się, i szukałby twarzy mojej, odwróciwszy się od dróg swoich złych: tedy Ja wysłucham z nieba, i odpuszczę grzech ich, a uzdrowię ziemię ich. | [ref] |
15 | Oczy też moje otworzone będą, a uszy moje nakłonione ku modlitwie uczynionej na tem miejscu. | [ref] |
16 | Bom teraz obrał i poświęcił ten dom, aby tu przebywało imię moje aż na wieki; i będą tu oczy moje, i serce moje po wszystkie dni. | [ref] |
17 | A ty będzieszli chodził przede mną, jako chodził Dawid, ojciec twój, a będziesz się sprawował według wszystkiego, com ci przykazał, strzegąc ustaw moich i sądów moich: | [ref] |
18 | Tedy utwierdzę stolicę królestwa twego, jakom uczynił umowę z Dawidem, ojcem twoim, mówiąc: Nie będzie odjęty z narodu twego mąż panujący nad Izraelem. | [ref] |
19 | A jeźli się wy odwrócicie, a opuścicie ustawy moje, i przykazania moje, którem wam podał, a odszedłszy będziecie służyli bogom cudzym, i będziecie się im kłaniali: | [ref] |
20 | Tedy ich wykorzenię z ziemi mojej, którąm im dał; a ten dom, którym poświęcił imieniowi memu, odrzucę od oblicza mego, i podam go na przypowieść, i na baśó między wszystkie narody. | [ref] |
21 | Nadto i ten dom, który był sławny, każdemu mimo idącemu będzie na podziw, i rzecze: Przeczże tak uczynił Pan tej ziemi i temu domowi? | [ref] |
22 | Tedy odpowiedzą: Przeto, iż opuścili Pana, Boga ojców swoich, który ich wywiódł z ziemi Egipskiej, a chwycili się bogów cudzych, i kłaniali się im, i służyli im, dlategoż przywiódł na nich to wszystko złe. | [ref] |