Księga Psalmów rozdział 141

1	Pieśó Dawidowa. Panie! wołam do ciebie, pośpiesz się do mnie: posłuchaj głosu mego, gdy wołam do ciebie.	[ref]
2	Niech będzie przyjemna modlitwa moja, jako kadzidło przed obliczem twoim, a podnoszenie rąk moich jako ofiara wieczorna.	[ref]
3	Panie! połóż straż ustom moim; strzeż drzwi warg moich.	[ref]
4	Nie nachylaj serca mego do złej rzeczy, abym nie czynił spraw niepobożnych z mężami czyniącymi nieprawość, i żebym się nie karmił rozkoszami ich.	[ref]
5	Niech sprawiedliwy zada mi cios życzliwy, niech mnie karci, ale olejku nawilżającego moją głowę nie chcę od niegodziwców, a moja modlitwa nadal będzie im przeciwna.	[ref]
6	Niech będą zrzuceni do miejsc opoczystych sędziowie ich, aby słyszeli słowa moje, że były wdzięczne.	[ref]
7	Jako gdyby kto rąbał i łupał drwa na ziemi, tak się rozlatują kości nasze aż do ust grobowych.	[ref]
8	Ale do ciebie, Panie, Panie! podnoszę oczy moje; w tobie ufam, nie odpychaj duszy mojej.	[ref]
9	Strzeż mię od sidła, które na mię zastawili, i od sideł czyniących nieprawość.	[ref]
10	Niech wpadną razem w sieci swoje niepobożni, a ja za tem przeminę.	[ref]