Subskrybuj

Księga Jeremiasza rozdział 23

Wersja Biblii
Księga
Rozdział
1Biada pasterzom gubiącym i rozpraszającym trzodę pastwiska mego! mówi Pan.[ref]
2Przetoż tak mówi Pan, Bóg Izraelski, do pasterzy, którzy pasą lud mój: Wy rozpraszacie owce moje, owszem, rozganiacie je, a nie nawiedzacie ich; oto Ja nawiedzę was dla złości spraw waszych, mówi Pan.[ref]
3A ostatek owiec moich Ja zgromadzę ze wszystkich ziem, do którychem je rozegnał, i przywrócę je do obór ich, gdzie się rozpłodzą i rozmnożą.[ref]
4Nadto posanowię nad niemi pasterzy, którzyby je paśli, aby się więcej nie lękały, ani strachały, i żeby ich nie ubywało, mówi Pan.[ref]
5Oto idą dni, mówi Pan, których wzbudzę Dawidowi latorośl sprawiedliwą, i będzie królował król, a poszczęści mu się; sąd zaiste i sprawiedliwość będzie czynił na ziemi.[ref]
6Za dni jego Juda zbawiony będzie, a Izrael bezpiecznie mieszkać będzie; a toć jest imię jego, którem go zwać będą: Pan sprawiedliwość nasza.[ref]
7Przetoż oto przychodzą dni, mówi Pan, których nie rzeką więcej: Jako żyje Pan, który wywiódł synów Izraelskich z ziemi Egipskiej.[ref]
8Ale: Jako żyje Pan, który wywiódł, i który sprowadził nasienie domu Izraelskiego z ziemi północnej i ze wszystkich ziem, do którychem ich był rozegnał; gdyż będą mieszkać w ziemi swoiej.[ref]
9Dla proroków skruszyło się serce moje we mnie, poruszyły się wszystkie kości moje, stałem się jako człowiek pijany, a jako mąż, po którym się rozeszło wino, dla Pana i dla słów świętobliwości jego.[ref]
10Bo ta ziemia pełna jest cudzołożników, a dla krzywoprzysięstwa płacze ta ziemia, pastwiska na puszczy poschły; zaiste zły jest bieg ich, a moc ich nieprawa.[ref]
11Bo i prorok i kapłan są obłudnikami, a domu moim znajduje się złość ich, mówi Pan.[ref]
12Przetoż im będzie droga ich jako ślizgawica w ciemności, na którą wepchnieni będą i upadną, gdy przywiodę na nich biedę czasu nawiedzenia ich, mówi Pan.[ref]
13Także przy prorokach Samaryjskich widziałem głupstwo, prorokowali przez Baale, i zwodzili lud mój Izraelski.[ref]
14Ale przy prorokach Jeruzalemskich widzę rzecz brzydką, że cudzołożąc i kłamliwie się obchodząc utwierdzają też ręce złośników, aby się nie nawracali żaden od złości swojej; stali się wszyscy przedemną jako Sodoma, a obywatele jego jako Gomora.[ref]
15Dlategoż tak mówi Pan zastępów o tych prorokach: Oto Ja nakarmię ich piołunem, a napoję ich wodą gorzką; bo od proroków Jeruzalemskich wyszło splugawienie na tę wszystkę ziemię.[ref]
16Tak mówi Pan zastępów: Nie słuchajcie słów tych proroków, którzy wam prorokują, i zwodzą was, widzenie serca swego opowiadają, a nie z ust Paóskich;[ref]
17Ustawicznie mówią tym, którzy mną gardzą: Pan mówił, pokój mieć będziecie; i każdemu chodzącemu według uporu serca swego, mówią: Nie przyjdzie na was nic złego.[ref]
18Bo któż stanął w radzie Paóskiej, a widział i słyszał słowo jego? kto pilnował słowa jego, i słuchał go?[ref]
19Oto wicher Paóski z zapalczywością wyjdzie, a wicher trwały nad głową niepobożnych zostanie;[ref]
20Nie odwróci się gniew Paóski, aż uczyni i wykona myśli serca swego; w ostateczne dni to doskonale zrozumiecie.[ref]
21Nie posyłałem tych proroków, a wszakże bieżeli; nie mówiłem do nich, a wszakże oni prorokowali,[ref]
22Bo gdyby byli stali w radzie mojej, tedyby byli ogłaszali słowa moje ludowi memu, a byliby ich odwracali od drogi ich złej, i od złości spraw ich.[ref]
23Izalim Ja tylko Bogiem z bliska? mówi Pan, a nie jestem Bogiem i z daleka?[ref]
24 Czy może się człowiek ukryć w zakamarkach, tak bym go nie widział? - wyrocznia Pana [JHWH]. Czy nie wypełniam nieba i ziemi?[ref]
25 Słyszałem, co głoszą prorocy, przemawiają w moim imieniu, kłamiąc i mówiąc: "Miałem sen".[ref]
26 Jak długo będą prorocy głosić kłamstwa, których sami są źródłem i prorokować wymysły swojego serca.[ref]
27Którzy myślą, jakoby z pamięci wywieść ludowi mojemu imię moje snami swemi, które powiadają każdy bliźniemu swemu, jako zapomnieli ojcowie ich na imię moje dla Baala.[ref]
28 Przemawiający, który ma sen, niech powie, że to jest sen: kto moje Słowo ma, niech mówi Słowo moje dokładnie. Cóż plewie do pszenicy — mówi JHWH.[ref]
29Izali słowo moje nie jest jako ogieó? mówi Pan, i jako młot kruszący skałę?[ref]
30Przetoż oto Ja powstaję przeciwko tym prorokom, mówi Pan, którzy kradną słowa moje, każdy przed bliźnim swoim.[ref]
31Oto Ja powstaję przeciwko tym prorokom, mówi Pan, którzy używają języka swego, aby mówili: Mówi Pan.[ref]
32Oto Ja powstaję, mówi Pan, przeciwko tym, którzy prorokują sny kłamliwe, a opowiadając je zwodzą lud mój kłamstwami swemi i plotkami swemi, chociażem Ja ich nie posłał, anim im rozkazał; skąd zgoła nic nie pomagają ludowi twemu, mówi Pan.[ref]
33Przetoż gdyby się ciebie pytał lud ten, albo prorok, albo kapłan, mówiąc: Cóż jest za brzemię Paóskie? Tedy rzeczesz do nich które brzemię. To: Opuszczę was, mówi Pan.[ref]
34Bo proroka i kapłana tego, i lud ten, któryby rzekł: Toć jest brzemię Paóskie, pewnie nawiedzę męża tego i dom jego.
35Ale tak mówcie każdy do bliźniego swego, i każdy do brata swego: Cóż odpowiedział Pan? albo: Cóż mówił Pan?[ref]
36A brzmienia Paóskiego nie wspominajcie więcej; bo brzmieniem będzie każdemu słowo jego, gdyżeście wy wywrócili słowa Boga żywego, Pana zastępów, Boga naszego.[ref]
37Tak tedy rzeczesz do proroka: Cóż ci odpowiedział Pan? albo: Co mówił Pan?
38Ale ponieważ mówicie: Brzemię Paóskie, tedy tak mówi Pan: Ponieważ mówicie to słowo: Brzemię Paóskie, chociażem do was posyłał, mówiąc: Nie mówcie: Brzemię Paóskie;[ref]
39Przetoż oto i Ja was zapomnę do koóca, i odrzucę was i to miasto, którem wam dał i ojcom waszym, od oblicza mego;[ref]
40I podam was na urąganie wieczne, i na haóbę wieczną, która nigdy nie przyjdzie w zapamiętanie.[ref]