| 1 | Cóż więc powiemy? Czy mamy pozostawać w grzechu, aby łaska była obfitsza? | [ref] |
| 2 | W żadnym razie! Jakim sposobem my, którzy umarliśmy dla grzechu, mamy nadal w nim żyć? | [ref] |
| 3 | Czy nie wiecie, że gdy zostaliśmy zanurzeni w Pomazańcu Jeszu, to w śmierć jego zostaliśmy zanurzeni? | [ref] |
| 4 | Podczas zanurzenia staliśmy się uczestnikami śmierci Pomazańca i zostaliśmy z Nim pogrzebani, po to by jak Pomazaniec wskrzeszony został z martwych przez chwałę Ojca, tak i my byśmy mogli żyć na nowo. | [ref] |
| 5 | Jeżeli bowiem przez śmierć, podobną do Jego śmierci, zostaliśmy z Nim złączeni w jedno, to tak samo będziemy z Nim złączeni w jedno przez podobne zmartwychwstanie. | [ref] |
| 6 | To wiedzcie, że dla zniszczenia grzesznego ciała dawny nasz człowiek został razem z Nim ukrzyżowany po to, byśmy już więcej nie byli w niewoli grzechu. | [ref] |
| 7 | Bo ktoć umarł, usprawiedliwiony jest od grzechu. | [ref] |
| 8 | Jeźliśmy tedy z Chrystusem umarli, wierzymy, iż też z nim żyć będziemy, | [ref] |
| 9 | Wiedząc, że Pomazaniec po zmartwychwstaniu, więcej nie umiera bo śmierć straciła nad nim władzę. | [ref] |
| 10 | Co bowiem zmarło dla uchybienia, zmarło raz i koniec, co zaś żyje, trwa dla Boga. | [ref] |
| 11 | Tak też i wy zaliczajcie siebie, do martwych dla uchybienia, ale do żyjących dla Boga w Pomazańcu Jeszu. | [ref] |
| 12 | Niechże tedy nie króluje grzech w śmiertelnem ciele waszem, żebyście mu posłuszni byli w pożądliwościach jego. | [ref] |
| 13 | Ani stawiajcie członków waszych orężem niesprawiedliwości grzechowi: ale stawiajcie siebie samych Bogu, jako z umarłych żywi, i członki wasze orężem sprawiedliwości Bogu. | [ref] |
| 14 | Albowiem grzech panować nad wami nie będzie; bo jesteście nie pod zakonem, ale pod łaską. | [ref] |
| 15 | Cóż tedy? Będziemyż grzeszyli, żeśmy nie pod zakonem, ale pod łaską? Nie daj tego Boże! | [ref] |
| 16 | Azaż nie wiecie, że komu się stawiacie za sługi ku posłuszeóstwu, tegoście sługami, komuście posłuszni; bądź grzechowi ku śmierci, bądź posłuszeóstwu ku sprawiedliwości? | [ref] |
| 17 | Ale chwała Bogu, że bywszy sługami grzechu, usłuchaliście z serca sposobu onej nauki, którejście się poddali. | [ref] |
| 18 | A będąc uwolnieni od grzechu, staliście się niewolnikami sprawiedliwości. | [ref] |
| 19 | Po ludzku mówię dla mdłości ciała waszego. Albowiem jakoście stawiali członki wasze na służbę nieczystości i nieprawości ku czynieniu nieprawości: tak teraz stawiajcie członki wasze na służbę sprawiedliwości ku poświęceniu. | [ref] |
| 20 | Bo pókiście byli sługami grzechu, byliście wolnymi od sprawiedliwości: | [ref] |
| 21 | Jaki wówczas pożytek mieliście z tych czynów, których się teraz wstydzicie? Przecież końcem ich jest śmierć | [ref] |
| 22 | Teraz zaś, po wyzwoleniu z uchybienia i oddaniu się na służbę Bogu, jako owoc zbieracie uświęcenie. A końcem tego - życie eonowe. | [ref] |
| 23 | Ponieważ zapłatą za uchybienie jest śmierć, a darem z łaski Bożej jest bezkresne życie, w Pomazańcu Jeszu, Panu naszym. | [ref] |