| 1 | Bójmyż się tedy, aby snać zaniedbawszy obietnicy o wejściu do odpocznienia jego, nie zdał się kto z was być upośledzony. | [ref] |
| 2 | gdyż i nam, podobnie jak tamtym, oznajmiona została dobra nowina; im jednak zwiastowane słowo nie przyniosło korzyści, ponieważ nie należeli do słuchających z wiarą. | [ref] |
| 3 | Albowiem wnijdziemy do odpocznienia, którzyśmy uwierzyli, jako powiedział: Przetożem przysiągł w gniewie moim, że nie wnijdą do odpocznienia mojego; choć dokonane są dzieła Boże od założenia świata. | [ref] |
| 4 | Albowiem tak powiedział na jednem miejscu o siódmym dniu: I odpoczął Bóg dnia siódmego od wszystkich spraw swoich. | [ref] |
| 5 | A tu zasię: Że nie wnijdą do odpocznienia mego. | [ref] |
| 6 | Ponieważ tedy to zostaje, że niektórzy wchodzą do niego, a ci, którym pierwej zwiastowano, nie weszli dla niedowiarstwa, | [ref] |
| 7 | Zasię naznacza dzieó niektóry: Dziś, mówiąc przez Dawida po tak długim czasie (jako powiedziano): Dziś, jeźlibyście głos jego usłyszeli, nie zatwardzajcież serc waszych. | [ref] |
| 8 | Albowiem jeźliby im Jozue odpocznienie sprawił, nie mówiłby był potem o inszym dniu. | [ref] |
| 9 | A tak zostaje jeszcze odpocznienie ludowi Bożemu. | [ref] |
| 10 | Albowiem ktobykolwiek wszedł do odpocznienia jego i on także odpoczął od spraw swoich, jako i Bóg od swoich. | [ref] |
| 11 | Starajmyż się tedy, abyśmy weszli do onego odpocznienia, żeby kto nie wpadł w tenże przykład niedowiarstwa. | [ref] |
| 12 | Mądrość Boga jest żywa i aktywnie działa, wchodzi w człowieka łatwiej niż jakikolwiek ostry miecz, potrafi rozdzielić duszę od tchnienia, jak szpik od stawów i potrafi osądzić zamiary i myśli skryte w człowieku. | [ref] |
| 13 | A nie masz żadnego stworzenia, które by nie było jawne przed obliczem jego; owszem wszystkie rzeczy obnażone są i odkryte oczom tego, o którym mówimy. | [ref] |
| 14 | Przetoż mając najwyższego kapłana wielkiego, który przeniknął niebiosa, Jeszu, Syna Bożego, trzymajmyż się tego wyznania. | [ref] |
| 15 | Albowiem nie mamy najwyższego kapłana, który by nie mógł z nami cierpieć krewkości naszych, lecz skuszonego we wszystkiem na podobieóstwo nas, oprócz grzechu. | [ref] |
| 16 | Przystąpmyż tedy z ufnością do tronu łaski, abyśmy dostąpili miłosierdzia i łaskę znaleźli ku pomocy czasu przygodnego. | [ref] |