Dlatego wspierajcie się wzajemnie i budujcie jeden drugiego [jednego], co zresztą robicie.

 Zachęcamy [prosimy] was, bracia! napominajcie, wychylających (się), pocieszajcie lękliwych, podtrzymujcie słabych, (bądźcie) cierpliwi wobec wszystkich;

Cieszcie, cieszcie lud mój! mówi Bóg wasz.

Mówcie do serca Jeruzalemu: ogłaszajcie mu, że się już dopełnił czas postanowiony jego, że jest odpuszczona nieprawość jego, i że wziął z ręki Paóskiej w dwójnasób za wszystkie grzechy swoje.

 Zaczynając zaś te stawać się, wyprostujcie (się) i podnieście głowy wasze, ponieważ nadchodzi odkupienie wasze.

 Dlatego opuszczone ręce i zemdlone kolana wyprostujcie, 

 I obserwujmy (się) wzajemnie ku wzmocnieniu miłości i pięknych uczynków.  

 Nie opuszczając zgromadzeń swoich tak, jak zwyczaj niektórzy (mają), ale zachęcając (się) i to tym bardziej jak widzicie przybliżający (się) dzień.