Ja was zanurzam w wodzie dla waszego skorygowania, ale Ten, który idzie za Mną, jest mocniejszy niż ja; nie jestem godzien nieść Mu sandałów. On was zanurzy w Tchnieniu Świętym.

 Jan jednak powstrzymywał Go, mówiąc: To ja mam potrzebę, być przez Ciebie zanurzonym, a ty przychodzisz do mnie?

On jej odpowiedział: Nie jest dobrze zabrać chleb dzieciom i rzucić szczeniętom.

W odpowiedzi rzekła: Tak, Panie, ale i szczenięta jadają okruchy, które spadają ze stołu ich panów.

I rzekł Jakób: Boże ojca mego Abrahama, i Boże ojca mego Izaaka, Panie, któryś do mnie rzekł: Wróć się do ziemi twojej, i do rodziny twojej, a uczynięć dobrze.

Żądości pokornych wysłuchiwasz, Panie! utwierdzasz serca ich, nachylasz ku nim ucha twojego.

Co widząc Szymon Piotr, przypadł do kolan Jeszu, mówiąc: Wynijdź ode mnie; bom jest człowiek grzeszny, Panie!.

A tak Jeszu szedł z nimi. Ale gdy niedaleko był od domu, posłał do niego on setnik przyjacioły, mówiąc mu: Panie! nie zadawaj sobie pracy; bomci nie jest godzien, abyś wszedł pod dach mój.

Przetoż i samego siebie nie miałem za godnego, abym miał przyjść do ciebie; ale rzecz słowo, a będzie uzdrowiony sługa mój.

I nie jestem godzien więcej być nazywany synem twoim, uczyó mię jako jednego z najemników twoich.

I rzekł mu syn: Ojcze! zgrzeszyłem przeciwko niebu i przed tobą, i jużem nie jest godzien, abym był nazywany synem twoim.

Tenci jest, który po mnie przyszedłszy, uprzedził mię, któremum ja nie jest godzien, żebym rozwiązał rzemyk obuwia jego.

Tedy przyszedł do Szymona Piotra; a on mu rzekł: Panie! i tyż mnie masz nogi umywać?

Rzekł mu Piotr: Nie będziesz ty nóg moich umywał na wieki. Odpowiedział mu Jeszu: Jeźli cię nie umyję, nie będziesz miał cząstki ze mną.

A Jeszu wyciągnął rękę, dotknął się go, powiedział: Chcę, bądź oczyszczony! I natychmiast został oczyszczony z trądu.

Weźmij laskę, a zgromadziwszy wszystek lud, ty i Aaron, brat twój, mówcie do tej skały przed oczyma ich, a wyda wodę swą; i wywiedziesz im wodę z skały, a dasz napój temu mnóstwu, i bydłu ich.

Albowiem on rzekł, i stało się; on rozkazał, a stanęło.

Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.

Jeszu skarcił go słowami: Milcz i wyjdź z niego!

Zdziwili się wszyscy i zaczęli pytać jeden drugiego: Co to było? Jakaś nowa nauka, której towarzyszy władza! Nawet tchnieniom nieczystym rozkazuje i są mu posłuszne.

Przetoż i samego siebie nie miałem za godnego, abym miał przyjść do ciebie; ale rzecz słowo, a będzie uzdrowiony sługa mój.