A Jan, gdy usłyszał w więzieniu o czynach Pomazańca, posłał swoich uczniów,

Wszczęła się tedy gadka między uczniami Janowymi i między Żydami o oczyszczaniu.

A gdy poznał Pan, iż usłyszeli Faryzeuszowie, że Jeszu więcej uczniów czynił i chrzcił niżeli Jan,

A gdy pościcie, nie stawajcie się smutni jak obłudnicy; bo wykrzywiają swoje twarze, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zapewniam was, odbierają swoją zapłatę.

Skąd to porównanie? Ponieważ przyszedł Jan, który nie je i nie pije, więc mówią: Ma demona.

Przyszedł też Syn Człowieczy, je i pije, więc mówią: Oto człowiek żarłoczny i nadużywający wina, przyjaciel celników i tych, którzy uchybiają. Ale mądrość jest usprawiedliwiona niezależnie od sposobu postępowania.

Większa część ludzi przechwala się uczynnością swoją; ale w samej rzeczy, któż takiego znajdzie?

Uczniowie Jana i faryzeusze właśnie pościli. Przyszli więc i zapytali Go: Dlaczego uczniowie Jana i uczniowie faryzeuszów poszczą, a Twoi uczniowie nie robią tego?

Przyjdą jednak dni, gdy pan młody zostanie im zabrany. Wówczas, w tym czasie, będą pościć.

Nikt też nie wlewa młodego wina do starych bukłaków, ponieważ młode wino rozrywa stare bukłaki, i traci się zarówno wino, jak i bukłaki. Młode wino trzeba wlewać do nowych bukłaków.

A oni mu rzekli: Przecz uczniowie Janowi często poszczą i modlą się, także i Faryzejscy, a twoi jedzą i piją?

Lecz przyjdą dni, gdy oblubieniec odjęty będzie od nich; tedy w one dni pościć będą.

I nikt nie leje wina nowego w stare statki; bo inaczej wino młode rozsadzi statki, i samo wyciecze, i statki się popsują.

A nikt, kto się napił starego, nie zaraz chce młodego; ale mówi: Lepsze jest stare.

Rzekł też i do niektórych, którzy ufali sami w sobie, że byli sprawiedliwymi, a inszych za nic nie mieli, to podobieóstwo:

Faryzeusz stanąwszy, tak się sam u siebie modlił: Dziękuję tobie, Boże! żem nie jest jako inni ludzie, drapieżni, niesprawiedliwi, cudzołożnicy, albo jako i ten celnik.