I wsiadł do łodzi, przeprawił się na drugą stronę i przybył do swojego miasta.

I oto przynieśli Mu ułożonego na posłaniu sparaliżowanego. A gdy Jeszu zobaczył ich wiarę, zwrócił się do sparaliżowanego: Bądź dobrej myśli, dziecko, twoje uchybienia są ci odpuszczone.

Jeszu, gdy zorientował się w ich myślach, powiedział: Dlaczego o złych rzeczach rozważacie w swoich sercach?

Jednak żebyście się przekonali, że Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczać uchybienia — tu zwrócił się do sparaliżowanego — Wstań, weź swoje nosze i idź do swego domu!

Na ten widok tłumy przestraszyły się i oddały chwałę Bogu, który dał ludziom taką władzę.

A oto mężowie nieśli na łożu człowieka powietrzem ruszonego, i szukali, jakoby go wnieść i postawić przed nim.

Który ujrzawszy wiarę ich, rzekł mu: Człowiecze! odpuszczone są tobie grzechy twoje.

Ale Jeszu poznawszy myśli ich, odpowiadając rzekł do nich: Cóż myślicie w sercach waszych?

Ale iżbyście wiedzieli, że Syn człowieczy ma moc na ziemi odpuszczać grzechy, (rzekł powietrzem ruszonemu:) Tobie mówię: Wstaó, a wziąwszy na się łoże swoje, idź do domu twego.

I zdumieli się wszyscy, i chwalili Boga, i napełnieni byli bojaźnią, mówiąc: Widzieliśmy dziś dziwne rzeczy.