Przed którego przyjściem kazał Jan chrzest pokuty wszystkiemu ludowi Izraelskiemu.

A gdy Jan dokonał biegu swego, rzekł: Kim mię być mniemacie? Nie jestem ja, ale oto idzie za mną, u którego nóg obuwia nie jestem godzien rozwiązać.

 W tym czasie przychodzi Jan Zanurzyciel głoszący na Pustyni Judzkiej,

 Jego dotyczą słowa wypowiedziane przez proroka Izajasza: "Głos wołającego na pustkowiu: 'Przygotujcie drogę Pana, Jego ścieżki czyńcie prostymi'."

 Wówczas przychodzili do niego z Jeruszalem, z całej Judei i okolic Jordanu.

 Gdy zobaczył, że do zanurzenia przychodzi wielu faryzeuszów i saduceuszów, powiedział do nich: "Płody żmijowe, kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym gniewem?

 i nie myślcie, że możecie sobie wmawiać: Ojca mamy Awraama. Bo mówię wam, że Bóg może z tych kamieni wzbudzić dzieci Awraamowi.

 Ja was zanurzam w wodzie dla waszego skorygowania, ale Ten, który idzie za Mną, jest mocniejszy niż ja; nie jestem godzien nieść Mu sandałów. On was zanurzy w Tchnieniu Świętym.

 Wówczas Jeszu przybywa z Galilei nad Jordan, do Jana, aby dać się przez niego zanurzyć.

 Odpowiedział mu Jeszu: "Ustąp teraz, bo godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość". Wtedy Mu ustąpił.

 I oto rozległ się głos z niebios: "Ten jest moim umiłowanym Synem, w którym znalazłem upodobanie".

Początek dobrej nowiny o Jeszu Pomazańcu, Synu Boga.

głos wołającego na pustkowiu: Przygotujcie drogę Panu; Jego ścieżki czyńcie prostymi.

Przychodzili do niego mieszkańcy ziemi judzkiej oraz wszyscy mieszkańcy Jeruszalem, a ci, którzy otwarcie wyznawali swoje uchybienia, byli przez niego zanurzani w rzece Jordan.

Głosił naukę: Idzie za mną mocniejszy niż ja, ktoś, przed kim nie jestem godny schylić się, by rozwiązać rzemyk u jego sandałów.

W piętnastym roku panowania cesarza Tyberiusza, gdy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą Galilei, Filip, jego brat, tetrarchą Iturei oraz okręgu Trachonu, a Lizaniasz tetrarchą Abileny,

Przemierzał więc całą okolicę Jordanu, głosząc zanurzenie skorygowania się ze względu na uwolnienie od uchybień.

Każda dolina niech będzie wypełniona, każda góra lub wzgórze zrównane, drogi krzywe niech się staną prostymi, a wyboiste gładkimi.

Mówił więc do tłumów, które przychodziły, aby dać się przez niego zanurzyć: Potomstwo żmijowe, kto wam pokazał jak uciec przed nadchodzącym gniewem?

Już siekiera przyłożona jest do korzeni drzew; każde więc drzewo, które nie wydaje owocu dobrego, jest wycinane i rzucane w ogień.

A on odpowiadając rzekł im: Kto ma dwie suknie, niechaj udzieli temu, co nie ma; a kto ma pokarm niech także uczyni.

A on rzekł do nich: Nic więcej nie wyciągajcie nad to, co wam postanowiono.

A gdy lud oczekiwał, i myślili wszyscy w sercach swych o Janie, jeśliby snać on nie był Chrystusem,

Którego łopata jest w ręku jego, a wyczyści bojewisko swoje, i zgromadzi pszenicę do gumna swego, ale plewy spali ogniem nieugaszonym.

To się stało w Betabarze za Jordanem, gdzie Jan chrzcił.

Tenci jest, o którymem powiadał, że idzie za mną mąż, który mię uprzedził; bo pierwej był niż ja.

I świadczył Jan, mówiąc: Widziałem Ducha zstępującego jako gołębicę z nieba, i został na nim.

A jam widział i świadczył, że ten jest Syn Boży.

A ujrzawszy Jeszu chodzącego, rzekł: Oto Baranek Boży.

A obróciwszy się Jeszu i ujrzawszy je za sobą idące, rzekł do nich: Czego szukacie? A oni mu rzekli: Rabbi! (co się wykłada: Mistrzu), gdzie mieszkasz?

A był Andrzej, brat Szymona Piotra, jeden z onych dwóch, którzy to słyszeli od Jana, i szli byli za nim.

I przywiódł go do Jeszu. A wejrzawszy naó Jeszu, rzekł: Tyś jest Szymon, syn Jonasza; ty będziesz nazwany Kiefas, co się wykłada Piotr.

A Filip był z Betsaidy, z miasta Andrzejowego i Piotrowego.

I rzekł mu Natanael: Możesz z Nazaretu być co dobrego? Rzekł mu Filip: Pójdź, a oglądaj!

Rzekł mu Natanael: Skądże mię znasz? Odpowiedział Jeszu i rzekł mu: Pierwej niż cię Filip zawołał, gdyś był pod figowem drzewem, widziałem cię.

Odpowiedział Jeszu i rzekł mu: Iżem ci powiedział: Widziałem cię pod figowem drzewem, wierzysz; większe rzeczy nad te ujrzysz.

aż do tego dnia, w którym wydał polecenia posłańcom wybranym przez święte Tchnienie i został uniesiony w górę.

Po tych słowach, zobaczyli, jak został uniesiony w górę, a obłok zabrał Go sprzed ich wzroku.

Przyjmiecie moc, przychodzącego do was Świętego Tchnienia i będziecie moimi świadkami w Jeruszalem, w całej Judei, w Samarii i aż po krańce ziemi.

A wielką mocą Apostołowie dawali świadectwo o zmartwychwstaniu Pana Jeszu i była wielka łaska nad nimi wszystkimi.

Ale i wy świadczyć będziecie; bo ze mną od początku jesteście.

 jak my uciekniemy przed karą, zaniedbując tak wielkie zbawienie, które pochodzi z przemowy samego Pana przez tych, którzy go słyszeli, nam jest potwierdzone?