Subskrybuj

Objawienie św. Jana rozdział 11

Wersja Biblii
Księga
Rozdział
1I dano mi trzcinę podobną do laski i powiedziano: Wstań i zmierz przybytek Boży i ołtarz oraz tych, którzy się w nim kłaniają (Bogu).[ref]
2Odrzuć jednak całkowicie dziedziniec zewnętrzny przybytku i nie mierz go, gdyż został oddany narodom i będą deptać święte Miasto przez czterdzieści dwa miesiące.[ref]
3 I dam dwom świadkom moim i będą przedMawiać [prorokować] dni tysiąc dwieście sześćdziesiąt, ubrani [owinięci] w worek [parciany, włochaty, z sierści zwierząt].[ref]
4 Oni są dwoma drzewami oliwnymi i dwoma świecznikami, co stoją przed Panem ziemi. [ref]
5 A jeśli ktoś chce ich skrzywdzić, ogień wychodzi z ich ust i pożera ich wrogów. Jeśliby zechciał ktokolwiek ich skrzywdzić, w ten sposób musi być zabity. [ref]
6 Mają oni władzę zamknąć niebo, by deszcz nie zraszał dni ich przemawiania [prorokowania], i mają władzę nad wodami, by w krew je przemienić, i wszelką plagą uderzyć ziemię, ilekroć zechcą. [ref]
7 A gdy dopełnią świadectwa swego, bestia [zwierzę], wychodzące z czeluści [otchłani, abyssu], uczyni z nimi wojnę [bitwę], i zwycięży ich, i zabije ich.[ref]
8A zwłoki ich [leżeć] będą na placu wielkiego miasta, które duchowo zwie się: Sodoma i Egipt, gdzie także ukrzyżowano ich Pana. [ref]
9I [wielu] spośród ludów, szczepów, języków i narodów przez trzy i pół dnia ogląda ich zwłoki; a zwłok ich nie zezwalają złożyć do grobu. [ref]
10A mieszkańcy ziemi cieszyć się będą z ich powodu i weselić, będą też posyłać podarunki jedni drugim, gdyż ci dwaj przemawiający [prorocy] udręczyli mieszkańców ziemi.[ref]
11A po trzech i pół dniach tchnienie (duch) życia z Boga w nich wstąpił i stanęli na nogi. A wielki strach padł na tych, co ich oglądali. [ref]
12I usłyszeli donośny [wielki] głos z nieba, mówiący do nich: Wstąpcie tutaj! I wstąpili do nieba w obłoku, a ich wrogowie zobaczyli ich.[ref]
13W owej godzinie nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi i runęła dziesiąta część miasta, i skutkiem trzęsienia ziemi zginęło siedem tysięcy osób. A pozostali ulegli przerażeniu i oddali chwałę Bogu nieba. [ref]
14Minęło drugie "biada", a oto trzecie "biada" niebawem nadchodzi.[ref]
15 siódmy posłaniec(anioł) zatrąbił, i w niebie powstały donośne głosy mówiące: «Nastało nad światem królowanie Pana naszego i Jego Pomazańca i będzie królować po eony eonów». [ref]
16 A dwudziestu czterech Starszych, zasiadających na tronach swych przed tronem Boga, padło na oblicza i oddało pokłon Bogu, [ref]
17mówiąc: «Dzięki czynimy Tobie, Panie, Boże wszystkich władco [wszechwładco], Który jesteś i Który byłeś, żeś objął wielką Twą władzę i zaczął królować.[ref]
18I rozgniewały się narody, a nadszedł Twój gniew i pora na umarłych, aby zostali osądzeni, i aby dać zapłatę sługom Twym prorokom i świętym, i tym, co się boją Twojego imienia, małym i wielkim, i aby zniszczyć tych, którzy niszczą ziemię». [ref]
19Potem Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego Świątyni, a nastąpiły błyskawice, głosy, gromy, trzęsienie ziemi i wielki grad[ref]