| 1 | (Czy) zaczynamy ponownie siebie polecać? Czy nie potrzebujemy, jak niektórzy, listów polecających do was albo polecających od was? | [ref] |
| 2 | Listem naszym wy jesteście, napisanym w sercach naszych, który znają i czytają wszyscy ludzie. | [ref] |
| 3 | Widać, że jesteście listem Pomazańca, wysłużonym przez nas. Napisanym nie atramentem, ale Tchnieniem [Duchem] Boga żywego, nie na tablicach kamiennych, ale na tablicach serca cielesnego. | [ref] |
| 4 | Przekonanie zaś takie mamy przez Pomazańca ku Bogu, | [ref] |
| 5 | Nie że sami zaliczyliśmy się do kompetentnych, coś jakby sami z siebie, ale kompetencja nasza z Boga jest; | [ref] |
| 6 | który też (uczynił) nas kompetentnymi sługami nowej umowy [testamentu], nie litery, ale tchnienia; ponieważ litera uśmierca, zaś tchnienie ożywia. | [ref] |
| 7 | Jeśli zaś posługa śmierci w literach wyrytych na kamieniach zaistniała w chwale tak, że nie mogli spojrzeć synowie Iszraela na twarz [oblicze] Mojżesza z powodu chwały twarzy jego przemijającej | [ref] |
| 8 | o ileż [jak nie] bardziej posługa Ducha będzie w chwale? | [ref] |
| 9 | Jeśli bowiem służba potępienia (była w) chwale, dużo bardziej obfituje służba usprawiedliwienia {w chwałę}. | [ref] |
| 10 | Albowiem nie jest chwalebne (to, co było) chwalebne w tym zakresie [części] z powodu przewyższającej chwały. | [ref] |
| 11 | Jeśli bowiem przemijające (było) w [przez] chwale, dużo bardziej to, co trwa, (jest) w chwale. | [ref] |
| 12 | Mając więc taką nadzieję, wielką swobodę wypożyczamy. | [ref] |
| 13 | a nie tak, jak Mojżesz, który kładł zasłonę na swoją twarz, aby synowie Iszraela nie patrzyli na koniec tego, co zanikało. | [ref] |
| 14 | Ale stwardniały zamysły [myśli] ich, ponieważ aż do dzisiejszych dni ta sama zasłona przy czytaniu starej umowy [testamentu], zostaje nie odkryta, (mimo) że w Pomazańcu przemija [traci znaczenie]. | [ref] |
| 15 | Ale aż do dzisiaj kiedykolwiek (byłby) czytany Mojżesz zasłona na sercu ich leży. | [ref] |
| 16 | Kiedy zaś ktoś zawróci do Pana, zdejmowana (jest) zasłona. | [ref] |
| 17 | Pan zaś Tchnieniem jest; gdzie zaś Tchnienie Pana, (tam) wolność. | [ref] |
| 18 | My zaś wszyscy, odsłoniętą twarzą, chwałę Pana odbijamy, (na ten) sam obraz (jesteśmy) przeobrażani od chwały do chwały, tak samo od Pana, Tchnienia [Ducha]. | [ref] |