| 1 | Jeszu, odpowiedział im, podając kolejne przykłady: | [ref] |
| 2 | Władza niebios podobna jest do pewnego władcy, który zorganizował uroczystości weselne swojemu synowi. | [ref] |
| 3 | I posłał swoje sługi, żeby zaprosić osoby wytypowane do zaproszenia na wesele, lecz oni nie chcieli przyjść. | [ref] |
| 4 | Znowu posłał inne sługi, mówiąc: Powiedzcie zaproszonym: Posiłek jest już gotowy, moje woły i tuczne bydło pobito i wszystko jest gotowe, przyjdźcie na wesele. | [ref] |
| 5 | Oni jednak zlekceważyli to i odeszli, jeden na swoje pole, inny do swojego handlu, | [ref] |
| 6 | byli też tacy co, schwytali jego sługi, znieważyli i zabili. | [ref] |
| 7 | Gdy władca to usłyszał, rozgniewał się, posłał swoje wojsko, zabił tych morderców, a ich miasto spalił. | [ref] |
| 8 | Wówczas rzekł sługom swoim: Wesele wprawdzie jest gotowe; lecz zaproszeni nie byli godni. | [ref] |
| 9 | Idźcie więc na rozstaje dróg i wszystkich, których spotkacie, zaproście na wesele. | [ref] |
| 10 | Wyszli słudzy na drogi i sprowadzili wszystkich, których spotkali, zarówno złych, jak i dobrych, i sala zapełniła się spoczywającymi przy stole. | [ref] |
| 11 | Gdy wszedł władca, aby przyjrzeć się spoczywającym, zobaczył człowieka nieubranego w weselny strój. | [ref] |
| 12 | I mówi do niego: Człowieku, jak tu wszedłeś, nie mając odpowiedniego stroju? A on zaniemówił. | [ref] |
| 13 | Wówczas władca powiedział do usługujących: zwiążcie mu nogi i ręce, wyrzućcie go w ciemność zewnętrzną; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. | [ref] |
| 14 | Ponieważ wielu jest powołanych, lecz niewielu wybranych. | [ref] |
| 15 | Wówczas faryzeusze zaczęli naradzać się, jak Go przyłapać na słowie. | [ref] |
| 16 | Podesłali Mu swoich uczniów razem ze zwolennikami Heroda, by mówili: Nauczycielu, wiemy, że jesteś szczery i drogi Bożej prawidłowo nauczasz, nikogo się nie boisz i nie masz względu na osobę. | [ref] |
| 17 | Powiedz nam więc, jak Ci się wydaje? Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy też nie? | [ref] |
| 18 | Jeszu, rozpoznawszy ich niegodziwość, spytał: Dlaczego wystawiacie Mnie na próbę, obłudnicy? | [ref] |
| 19 | Pokażcie mi monetę podatkową. Oni zaś podali Mu denara. | [ref] |
| 20 | Mówi im: Czyj to wizerunek oraz napis? | [ref] |
| 21 | Odpowiedzieli: Cezara. Wówczas powiedział: Oddajcie więc, co należy do Cezara — Cezarowi, a co Boże — Bogu. | [ref] |
| 22 | Słysząc tę odpowiedź, zdziwili się i odeszli. | [ref] |
| 23 | Tego dnia podeszli do Niego saduceusze, którzy mówią, że nie ma powstania z martwych, i zapytali Go: | [ref] |
| 24 | Nauczycielu! Mojżesz powiedział: "Jeśli ktoś umrze bez potomstwa, jego brat poślubi jego żonę i wzbudzi potomstwo swojemu bratu. | [ref] |
| 25 | Było więc u nas siedmiu braci; pierwszy ożenił się i umarł, a ponieważ nie miał potomstwa, zostawił swoją żonę bratu. | [ref] |
| 26 | Podobnie stało się z drugim i trzecim i tak aż do siódmego. |
| 27 | Po wszystkich zmarła też ta kobieta. |
| 28 | Jeśli więc jest powstanie z martwych, to którego z tych siedmiu będzie żoną? Bo wszyscy ją mieli. |
| 29 | Odpowiedział Jeszu: Błądzicie, ponieważ nie znacie Pism ani mocy Bożej. | [ref] |
| 30 | Ponieważ przy powstaniu z martwych ani nie będą się żenić, ani za mąż wychodzić, lecz będą jak Posłowie w niebie. | [ref] |
| 31 | A co do powstania umarłych, czy nie czytaliście, co wam Bóg, oznajmił: | [ref] |
| 32 | "Ja jestem Bogiem Abrahama i Bogiem Izaaka, i Bogiem Jakowa"? Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych. | [ref] |
| 33 | Gdy tłumy to usłyszały, były pod wrażeniem Jego nauki. | [ref] |
| 34 | Faryzeusze, gdy usłyszeli, że zamknął usta saduceuszom, zwołali zebranie. | [ref] |
| 35 | Jeden z nich, znawca Pism, wystawiając Go na próbę, zadając pytanie: | [ref] |
| 36 | "Nauczycielu, które przykazanie najważniejsze jest w prawie?" | [ref] |
| 37 | Jeszu mu odpowiedział: "Będziesz miłował Pana, Boga twojego, całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. | [ref] |
| 38 | To jest pierwsze z ważnych przykazań. |
| 39 | Drugie jest podobne: "Będziesz miłował swojego bliskiego jak siebie samego". | [ref] |
| 40 | Na tych dwóch przykazaniach całe prawo zawisło i prorocy". | [ref] |
| 41 | Gdy zebrali się faryzeusze, Jeszu im zadał pytanie: | [ref] |
| 42 | Co myślicie o Pomazańcu? Czyim jest synem? Mówią Mu: Dawida. | [ref] |
| 43 | Mówi im: Jak to więc jest możliwe, że Dawid pod wpływem Tchnienia nazywa go swoim Panem, gdy mówi: | [ref] |
| 44 | "Powiedział Pan mojemu Panu: Siądź po mojej prawej stronie, aż położę Twoich nieprzyjaciół pod Twoimi stopami". | [ref] |
| 45 | Skoro Dawid nazywa Go Panem, jak więc może być jego synem? | [ref] |
| 46 | Nikt Mu nie potrafił odpowiedzieć. Nikt też od tego dnia nie ośmielił się już Go pytać. | [ref] |