| 1 | A spojrzawszy ujrzał bogacze rzucające dary swoje do skarbnicy. | [ref] |
| 2 | Ujrzał też i niektórą wdowę ubożuchną, wrzucającą tamże dwa drobne pieniążki. | [ref] |
| 3 | I rzekł: Prawdziwieć wam powiadam, żeć ta uboga wdowa więcej niż ci wszyscy wrzuciła. | [ref] |
| 4 | Ci bowiem wszyscy z tego, co im zbywało, wrzucili do darów Bożych, ale ta z niedostatku swego wszystkę żywność, którą miała, wrzuciła. | [ref] |
| 5 | A gdy niektórzy mówili o kościele, iż był pięknym kamieniem i upominkami ozdobiony, rzekł: | [ref] |
| 6 | Z tego, co widzicie, przyjdą dni, w które nie będzie zostawiony kamieó na kamieniu, który by nie był rozwalony. | [ref] |
| 7 | I pytali go, mówiąc: Nauczycielu! kiedyż to będzie? a co za znak, gdy się to będzie miało dziać? | [ref] |
| 8 | A on rzekł: Patrzcie, abyście nie byli zwiedzeni; boć wiele ich przyjdzie w imieniu mojem, mówiąc: Jam jest Chrystus, a czas się przybliżył; nie udawajcież się tedy za nimi. | [ref] |
| 9 | A gdy usłyszycie o wojnach i rozruchach, nie lękajcie się; albowiem musi to być pierwej, aleć jeszcze nie tu jest koniec. | [ref] |
| 10 | Tedy im mówił: Powstanie naród przeciwko narodowi, i królestwo przeciwko królestwu; | [ref] |
| 11 | I będą miejscami wielkie trzęsienia ziemi, i głody i mory, także strachy i znaki wielkie z nieba będą. | [ref] |
| 12 | Ale przed tem wszystkiem wrzucą na was ręce swoje, i będą was prześladować, podawając do bóżnic i do więzienia, wodząc przed króle i przed starosty dla imienia mego. | [ref] |
| 13 | A to was spotka na świadectwo. | [ref] |
| 14 | Przetoż złóżcie to do serc waszych, abyście przed czasem nie myślili, jako byście odpowiadać mieli. | [ref] |
| 15 | Albowiem ja wam dam usta i mądrość, której nie będą mogli odeprzeć, ani się sprzeciwić wszyscy przeciwnicy wasi. | [ref] |
| 16 | A będziecie też wydani od rodziców i od braci i od krewnych i od przyjaciół, i zabiją niektóre z was; | [ref] |
| 17 | Będziecie w nienawiści u wszystkich dla imienia mego. | [ref] |
| 18 | Ale ani włos z głowy waszej nie zginie. | [ref] |
| 19 | W cierpliwości waszej posiadajcie dusze wasze. | [ref] |
| 20 | A gdy ujrzycie Jeruzalem od wojsk otoczone, tedy wiedzcie, żeć się przybliżyło spustoszenie jego. | [ref] |
| 21 | Tedy ci, co są w Judzkiej ziemi, niech uciekają na góry, a ci, co są w pośrodku jej, niech wychodzą, a ci, co są w polach, niechaj nie wchodzą do niej. | [ref] |
| 22 | Albowiem te dni są pomsty, aby się wypełniło wszystko, co napisane. | [ref] |
| 23 | Ale biada brzemiennym i piersiami karmiącym w owe dni! albowiem będzie ucisk wielki w tej ziemi i gniew Boży nad tym ludem. | [ref] |
| 24 | I polegną od ostrza miecza, i zapędzeni będą w niewolę między wszystkie narody, i będzie Jeruzalem deptane od pogan, aż się wypełnią czasy pogan. | [ref] |
| 25 | I będą znaki na słońcu i księżycu, i gwiazdach, a na ziemi ucisk narodów w bezradności szumu morza i nawałnicy. | [ref] |
| 26 | Omdlewać będą ludzie ze strachu, czekając na to co ma nadejść na zamieszkałą ziemię, ponieważ moce niebios zostaną wstrząśnięte. | [ref] |
| 27 | Wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłoku z wielką mocą i chwałą. | [ref] |
| 28 | Gdy zacznie to się dziać, wyprostujcie się i podnieście głowy wasze w górę, ponieważ nadchodzi odkupienie wasze. | [ref] |
| 29 | I podał im przykład: "Zwróćcie uwagę na figowiec i wszystkie inne drzewa. | [ref] |
| 30 | Gdy widzicie, że wypuszczają pąki, sami poznajecie, że już blisko jest lato. |
| 31 | Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, że blisko jest władztwo Boga. | [ref] |
| 32 | Amen, zapewniam was, że nie przeminie to pokolenie, aż w pewnym sensie wszystko się wypełni. | [ref] |
| 33 | Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą. | [ref] |
| 34 | Uważajcie na siebie, byście czasem nie obciążyli swojego serca kacem, odurzaniem się i kłopotami życiowymi - i aby ten dzień nagle nie zaskoczył was. | [ref] |
| 35 | Ponieważ jak potrzask spadnie na wszystkich, którzy mieszkają na powierzchni całej ziemi. | [ref] |
| 36 | Nie bądźcie więc ospali, zachowajcie czujność przez cały czas. Proście w modlitwach, żebyście zdołali uciec przed tym wszystkim, co ma się wydarzyć i stanąć przed Synem Człowieczym. | [ref] |
| 37 | I nauczał we dnie w kościele; ale w nocy wychodząc, przebywał na górze, którą zowią oliwną. | [ref] |
| 38 | A wszystek lud rano się schodził do niego, aby go słuchał w kościele. | [ref] |