| 1 | Cóż tedy, rzeczemy, znalazł Abraham, ojciec nasz według ciała? | [ref] |
| 2 | Bo jeźli Abraham z uczynków jest usprawiedliwiony, ma się czem chlubić, ale nie u Boga. | [ref] |
| 3 | Albowiem cóż Pismo mówi? Uwierzył Abraham Bogu i przyczytano mu to za sprawiedliwość. | [ref] |
| 4 | A robiącemu zapłata nie bywa przyczytana podług łaski, ale podług długu; | [ref] |
| 5 | Nie robiącemu zaś, lecz wierzącemu w tego, który usprawiedliwia niepobożnego, przyczytana bywa wiara jego za sprawiedliwość. | [ref] |
| 6 | Jako i Dawid powiada, że błogosławieóstwo człowieka jest, któremu Bóg przyczyta sprawiedliwość bez uczynków, mówiąc: | [ref] |
| 7 | Błogosławieni, których odpuszczone są nieprawości, a których zakryte są grzechy; | [ref] |
| 8 | Błogosławiony mąż, któremu Pan grzechu nie przyczyta. | [ref] |
| 9 | To tedy błogosławieóstwo tylko na obrzezkę przychodzi, czy też na nieobrzezkę? Gdyż mówimy, iż wiara Abrahamowi jest przyczytana za sprawiedliwość. | [ref] |
| 10 | Jakoż mu tedy jest przyczytano? Gdy był w obrzezce, czyli w nieobrzezce? Nie w obrzezce, ale w nieobrzezce. | [ref] |
| 11 | I przyjął znak obrzezki za pieczęć sprawiedliwości onej wiary, która była w nieobrzezce, na to, aby był ojcem wszystkich wierzących w nieobrzezce, aby i onym przyczytana była sprawiedliwość; | [ref] |
| 12 | I aby był ojcem obrzezki, nie tylko tych, którzy są z obrzezki, ale też i tych, którzy chodzą stopami wiary ojca naszego Abrahama, która była w nieobrzezce. | [ref] |
| 13 | Albowiem nie przez zakon się stała obietnica Abrahamowi albo nasieniu jego, aby był dziedzicem świata, ale przez sprawiedliwość wiary. | [ref] |
| 14 | Bo jeźli ci, którzy są z zakonu, dziedzicami są, tedyć zniszczała wiara i wniwecz się obróciła obietnica. | [ref] |
| 15 | Gdyż zakon gniew sprawuje; albowiem gdzie zakonu nie masz, tam ani przestępstwa. | [ref] |
| 16 | Przetoż z wiary jest dziedzictwo, aby było z łaski, i żeby była warowna obietnica wszystkiemu nasieniu, nie tylko temu, które jest z zakonu, ale i temu, które jest z wiary Abrahamowej, który jest ojcem nas wszystkich; | [ref] |
| 17 | (Jako napisano: Ojcem wielu narodów wystawiłem cię) przed Bogiem, któremu uwierzył, który ożywia umarłe i który przywołuje te rzeczy, których nie masz, i jakoby były. | [ref] |
| 18 | Który (Abraham) przeciwko nadziei w nadzieję uwierzył, że się stanie ojcem wielu narodów według tego, co mu powiedziano: Tak będzie nasienie twoje. | [ref] |
| 19 | A nie będąc słabym w wierze, nie patrzył na ciało swoje już obumarłe, mając około stu lat, ani na obumarły żywot Sary. | [ref] |
| 20 | O obietnicy tedy Bożej nie wątpił z niedowiarstwa; ale się umocnił wiarą i dał chwałę Bogu, | [ref] |
| 21 | Będąc też tego pewien, że cokolwiek on obiecał, mocen jest i uczynić. | [ref] |
| 22 | Przetoż przyczytano mu to za sprawiedliwość. | [ref] |
| 23 | A nie napisano tego dla niego samego, iż mu to przyczytano, | [ref] |
| 24 | Ale i dla nas, którym ma być przyczytano, którzy wierzymy w tego, który wzbudził Jeszu, Pana naszego, z martwych; | [ref] |
| 25 | Który wydany jest dla grzechów naszych, a wstał z martwych dla usprawiedliwienia naszego. | [ref] |