Subskrybuj

Dzieje Apostolskie rozdział 1

Wersja Biblii
Księga
Rozdział
1Teofilu, pierwszą księgę spisałem o wszystkim, co Jeszu od początku czynił i czego nauczał,[ref]
2aż do tego dnia, w którym wydał polecenia posłańcom wybranym przez święte Tchnienie i został uniesiony w górę.[ref]
3Przy nich także pojawiał się osobiście, dowodząc, że żyje. Po swoim cierpieniu przedstawiał im wiele dowodów i przez czterdzieści dni pozwalał się zobaczyć, jednocześnie nauczając o władzy Bożej.[ref]
4Podczas spotkania nakazał im, aby nie oddalali się z Jeruszalem, lecz oczekiwali na obietnicę Ojca, o której "Słyszeliście ode mnie.[ref]
5Jan zanurzał w wodzie, wy jednak na dniach zostaniecie zanurzeni w Tchnieniu świętym."[ref]
6Podczas spotkania pytali Go: Panie, czy w tym czasie przywrócisz władzę Iszraela?[ref]
7Odpowiedział im: Nie dano wam poznać czasów i pór, które Ojciec objął swoją władzą.[ref]
8Przyjmiecie moc, przychodzącego do was Świętego Tchnienia i będziecie moimi świadkami w Jeruszalem, w całej Judei, w Samarii i aż po krańce ziemi.[ref]
9Po tych słowach, zobaczyli, jak został uniesiony w górę, a obłok zabrał Go sprzed ich wzroku.[ref]
10Gdy obserwowali Jego przemieszczenie do nieba, dwaj mężczyźni ubrani na biało stanęli przy nich.[ref]
11Powiedzieli: Galilejczycy, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jeszu, który został wzięty od was do nieba, wróci w taki sam sposób, jak widzieliście Go wstępującego do nieba.[ref]
12Wówczas wrócili do Jeruszalem z góry Oliwnej, która jest blisko miasta, w odległości dozwolonej do przebycia w dniu odpoczywania.[ref]
13Gdy przybyli na miejsce, weszli do górnej sali, w której mieszkali wspólnie: Piotr, Jan, Jakub, Andrzej, Filip, Tomasz, Bartłomiej, Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, Szymon gorliwy i Juda syn Jakowa.[ref]
14Oni wszyscy trwali jednomyślnie w modlitwie z kobietami i Mariam matką Jeszu, i braćmi Jego.[ref]
15W tych dniach Piotr powstał pośród braci i przemówił, a było ich około 120 osób.[ref]
16Mężczyźni, bracia, musiało się wypełnić Pismo, w którym Tchnienie święte przemówiło przez usta Dauida na temat Judy, który stał się przewodnikiem tych, co pojmali Jeszu.[ref]
17Ponieważ zaliczony był do naszego grona, więc otrzymał swój przydział w tym usługiwaniu.[ref]
18W pewnym sensie jakby nabywszy ziemię za wynagrodzenie zdobyte na krzywdzie, upadł on głową w dół, roztrzaskał się na pół i wylały się wszystkie jego wnętrzności.[ref]
19I stało się to znane wszystkim mieszkańcom Jeruszalem, tak że ową ziemię nazwali oni, w swoim języku, Akeldamach, co znaczy "Pole Krwi".[ref]
20Ponieważ w księdze Psalmów napisano: "Niech jego mieszkanie zostanie opuszczone i niech nikt w nim nie zamieszka; niech jego stanowisko nadzorcy przejmie inna osoba".[ref]
21Musimy więc wybrać jednego z mężczyzn, którzy towarzyszyli nam przez cały czas, kiedy Pan Jeszu był z nami, [ref]
22począwszy od zanurzenia przez Jana aż do dnia, w którym został od nas wzięty do nieba, a był z nami świadkiem Jego zmartwychwstania.[ref]
23Wybrano dwóch kandydatów: Josefa, zwanego Barsawwą, którego też nazywano Justusem, oraz Mattiasza.[ref]
24W modlitwie powiedzieli: "Ty, Panie, który znasz serca wszystkich, wskaż, którego z tych dwóch wybrałeś[ref]
25do zajęcia miejsca w usłudze i posłannictwie, od którego odstąpił Juda, idąc własną drogą."[ref]
26I rzucili losy, a los padł na Matiasza, który został włączony do grona jedenastu posłańców.[ref]