| 1 | Prawdę mówię w Chrystusie, a nie kłamię, w czem mi poświadcza sumienie moje przez Ducha Świętego: | [ref] |
| 2 | Że mam wielki smutek i nieustawający ból w sercu mojem. | [ref] |
| 3 | Albowiem żądałbym sam, abym się stał odłączonym od Chrystusa za braci moich, za pokrewnych moich według ciała. | [ref] |
| 4 | Którzy są Izraelczycy, których jest przysposobienie synowskie i chwała, i przymierza, i zakonu danie, i służba Boża, i obietnice; | [ref] |
| 5 | Których są ojcowie i z których poszedł Chrystus ile według ciała, który jest nad wszystkimi Bóg błogosławiony na wieki. Amen. | [ref] |
| 6 | Nie może być tak, żeby miało upaść słowo Boga, ponieważ nie wszyscy, którzy są z Iszraela, są Iszraelem. | [ref] |
| 7 | nie wszyscy, przez to, że są potomkami Abrahama, są jego dziećmi, ale w Isaaku nazwani będą Twoim potomstwem. | [ref] |
| 8 | To jest, nie dzieci ciała są dziećmi Bożymi; ale dzieci obietnicy bywają w nasienie policzone. | [ref] |
| 9 | Albowiem obietnicy słowo to jest: O tym właśnie czasie przyjdę, a Sara będzie miała syna; | [ref] |
| 10 | A nie tylko to, ale i Rebeka, gdy z jednego ojca naszego Izaaka brzemienną została. | [ref] |
| 11 | Gdy się jeszcze były dziatki nie narodziły, ani co dobrego albo złego uczyniły, aby się ostało postanowienie Boże według wybrania, nie z uczynków, ale z tego, który powołuje, | [ref] |
| 12 | Rzeczono jej, że większy będzie służył mniejszemu; | [ref] |
| 13 | Jako napisano: Jakóbam umiłował, alem Ezawa miał w nienawiści. | [ref] |
| 14 | Cóż tedy rzeczemy? Jestże niesprawiedliwość u Boga? Nie daj tego Boże! | [ref] |
| 15 | Albowiem do Mojżesza mówi: Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję; a zlituję się, nad kim się zlituję. | [ref] |
| 16 | A przetoż nie zależy na tym co chce, ani na tym, co bieży, ale na Bogu, który się zmiłowywa. | [ref] |
| 17 | Albowiem mówi Pismo do Faraona: Na tom cię samo wzbudził, abym okazał moc moję na tobie, a iżby opowiadane było imię moje po wszystkiej ziemi. | [ref] |
| 18 | A tak nad kim chce, zmiłowywa się, a kogo chce, zatwardza. | [ref] |
| 19 | Ale mi rzeczesz: Przeczże się jeszcze uskarża? bo któż się sprzeciwił woli jego? | [ref] |
| 20 | I owszem, o człowiecze! któżeś ty jest, który spór wiedziesz z Bogiem? Izali lepianka rzecze lepiarzowi: Przeczżeś mię tak uczynił? | [ref] |
| 21 | Izali nie ma mocy garncarz nad gliną, żeby z tejże gliny uczynił jedno naczynie ku uczciwości, a drugie ku zelżywości? | [ref] |
| 22 | A jeźliż Bóg chcąc okazać gniew i znajomą uczynić możność swoję, znosił w wielkiej cierpliwości naczynia gniewu na zginienie zgotowane, | [ref] |
| 23 | A iżby znajome uczynił bogactwo chwały swojej nad naczyniem miłosierdzia, które zgotował ku chwale; | [ref] |
| 24 | Których i powołał, to jest nas, nie tylko z Żydów, ale i z poganów. | [ref] |
| 25 | Jako też u Ozeasza mówi: Nazwię lud, który nie był moim, ludem moim, a onę, która nie była umiłowaną, nazwię umiłowaną. | [ref] |
| 26 | I stanie się, że na tem miejscu, gdzie im mawiano: Nie jesteście wy ludem moim, tam nazwani będą synami Boga żywego. | [ref] |
| 27 | A Izajasz woła nad Izraelem, mówiąc: Choćby liczba synów Izraelskich była jako piasek morski, ostatki zachowane będą. | [ref] |
| 28 | Albowiem sprawę skoóczy i skróci w sprawiedliwości; sprawę zaiste skróconą uczyni Pan na ziemi. | [ref] |
| 29 | I jako przedtem powiedział Izajasz: By nam był Pan zastępów nie zostawił nasienia, bylibyśmy się stali jako Sodoma i Gomorze bylibyśmy podobni. | [ref] |
| 30 | Cóż tedy rzeczemy? To, iż poganie, którzy nie szukali sprawiedliwości, dostąpili sprawiedliwości, a sprawiedliwości, która jest z wiary. | [ref] |
| 31 | A Izrael szukając zakonu sprawiedliwości, nie doszedł zakonu sprawiedliwości. | [ref] |
| 32 | Dlaczegoż? Iż nie z wiary, ale jako z uczynków zakonu jej szukali; albowiem się obrazili o kamieó obrażenia, | [ref] |
| 33 | Jako napisano: Oto kładę w Syonie kamieó obrażenia i opokę otrącenia, a wszelki, który w niego wierzy, nie będzie pohaóbiony. | [ref] |