| 1 | Jakób, sługa Boży i Pana Jeszu Chrystusa, dwunastu pokoleniom, które są w rozproszeniu, zdrowia życzy. | [ref] |
| 2 | Przede wszystkim moi drodzy bądźcie zadowoleni z wszelkich prób, z którymi się zmagacie, | [ref] |
| 3 | będąc tego świadomymi, że próbowanie waszej wiary zwiększa waszą wytrzymałość. | [ref] |
| 4 | A cierpliwość niech ma doskonały uczynek, żebyście byli doskonali i zupełni, którym by na niczem nie schodziło. | [ref] |
| 5 | A jeśli ktoś z was czuje, że mu brakuje mądrości, niech prosi Boga, który wszystkich chętnie obdarowuje bez wypominania. | [ref] |
| 6 | Niech prosi z wiarą, bez powątpiewania. Ten bowiem, kto ma wątpliwości, że Bóg wysłuchuje modlitwy, jest podobny do niestabilnej fali wodnej, którą wiatr szarpie w przeciwstawnych kierunkach. | [ref] |
| 7 | Bo niechaj nie mniema ten człowiek, aby co miał wziąć od Pana. | [ref] |
| 8 | Mąż umysłu dwoistego jest niestateczny we wszystkich drogach swoich. | [ref] |
| 9 | A niech się chlubi brat niskiego stanu w wywyższeniu swojem, | [ref] |
| 10 | A bogaty w poniżeniu swojem; bo jako kwiat trawy przeminie. | [ref] |
| 11 | Albowiem jako słoóce, kiedy weszło z gorącością, ususzyło trawę, a kwiat jej opadł i zginęła ona śliczność kształtu jego, tak i bogaty w drogach swoich uwiędnie. | [ref] |
| 12 | Szczęśliwy, kto wytrwa w próbie, gdy bowiem zostanie poddany próbie, otrzyma wieniec życia, obiecany przez Pana tym, którzy Go miłują. | [ref] |
| 13 | Żaden, gdy bywa kuszony, niech nie mówi: Od Boga kuszony bywam; bo Bóg nie może kuszony być we złem, a sam nikogo nie kusi. | [ref] |
| 14 | Ale każdy bywa kuszony, gdy od swoich własnych pożądliwości bywa pociągniony i przynęcony. | [ref] |
| 15 | Zatem pożądliwość począwszy, rodzi grzech, a grzech będąc wykonany, rodzi śmierć. | [ref] |
| 16 | Nie błądźcież, bracia moi mili! | [ref] |
| 17 | Wszelki datek dobry i wszelki dar doskonały z góry jest, zstępujący od Ojca światłości, u którego nie masz odmiany, ani zaćmienia na wstecz się wracającego. | [ref] |
| 18 | Gdy zechciał, zrodził nas Słowem prawdy, abyśmy byli jakby pierwszym plonem Jego stworzeń. | [ref] |
| 19 | Zrozumcie to, bracia moi umiłowani, że każdy człowiek powinien być szybki do słuchania, a powolny do mówienia i do ulegania rozdrażnieniu. | [ref] |
| 20 | Ponieważ gniewne rozdrażnienie człowieka nie współpracuje ze sprawiedliwością Boga. | [ref] |
| 21 | Odrzućcie wszelką niegodziwość i przejawy złości. Z cichością przyjmijcie Słowo wrodzone, które może zbawić dusze wasze. | [ref] |
| 22 | Bądźcie tymi, którzy wprowadzają w czyn to, czego się uczą, nie zadowalajcie się samym gromadzeniem wiedzy, bo to jest zwodnicze dla was. | [ref] |
| 23 | Kto zna naukę, a nie stosuje jej w swoim życiu, ten podobny jest do człowieka, który w lustrze przygląda się swojemu wyglądowi, | [ref] |
| 24 | ale nie skorzystał z tego, bo odszedł, nie wyciągając wniosków ze swojego wyglądu. | [ref] |
| 25 | Kto jednak zrozumiał, jak doskonałe jest prawo oparte na wolności i żyje zgodnie z nim, nie rozumuje teoretycznie, ale wprowadza wiedzę w życie, ten osiągnie szczęście. | [ref] |
| 26 | Jeżeli ktoś uważa się za człowieka pobożnego, lecz nie hamuje swojego języka, to sam siebie oszukuje i nie ma powodu, by uważać go za kogoś pobożnego. | [ref] |
| 27 | Pobożność czysta i bez skazy wobec Boga i Ojca wyraża się w opiece nad sierotami i wdowami w ich utrapieniach i w zachowaniu siebie samego nieskalanym od wpływów świata. | [ref] |