Subskrybuj

List do Hebrajczyków rozdział 10

Wersja Biblii
Księga
Rozdział
1Prawo bowiem, posiadając tylko cień przyszłych dóbr, a nie sam obraz rzeczy, przez te same ofiary, corocznie ciągle składane, nie może nigdy udoskonalić tych, którzy się zbliżają. [ref]
2Bo inaczej przestano by ich było ofiarować, przeto żeby już nie mieli żadnego sumienia o grzechy ci, którzy ofiarują, będąc raz oczyszczeni.[ref]
3Ale przy tych ofiarach dzieje się przypomnienie grzechów na każdy rok.[ref]
4Niemożliwe jest bowiem, aby krew cielców i kozłów usuwała grzechy.[ref]
5Przetoż wchodząc na świat, mówi: Ofiary i obiaty nie chciałeś, aleś mi ciało sposobił.[ref]
6Całopalenia i ofiary za grzech nie upodobałyć się.[ref]
7Tedym rzekł: Oto idę (na początku księgi napisano o mnie), abym czynił, o Boże! wolę twoję;[ref]
8Powiedziawszy wyżej: Żeś ofiary i obiaty, i całopalenia za grzech nie chciał, ani sobie upodobał, (które według zakonu bywają ofiarowane).
9Tedy rzekł: Oto idę, abym czynił, o Boże wolę twoję; znosi pierwsze, aby wtóre postanowił.[ref]
10Przez którą wolę jesteśmy poświęceni przez ofiarę ciała Jeszu Chrystusa raz uczynioną.[ref]
11A wszelkić kapłan stoi na każdy dzieó, służbę Bożą odprawując, a jednakież ofiary częstokroć ofiarując, które nigdy grzechów zgładzić nie mogą.[ref]
12Lecz ten jednę ofiarę ofiarowawszy za grzechy, na wieki siedzi na prawicy Bożej,[ref]
13Na koniec oczekując, ażby położeni byli nieprzyjaciele jego podnóżkiem nóg jego.[ref]
14Albowiem jedną ofiarą doskonałymi uczynił na wieki tych, którzy bywają poświęceni.[ref]
15A świadczy nam to i sam Duch Święty; albowiem powiedziawszy pierwej:[ref]
16Toć jest przymierze, które postanowię z nimi po onych dniach, mówi Pan: Dam prawa moje do serca ich, a na myślach ich napiszę je.[ref]
17A grzechów ich i nieprawości ich nie wspomnę więcej:
18A gdzieć jest odpuszczenie ich, jużci więcej ofiary nie potrzeba za grzech.[ref]
19Mając tedy, bracia! wolność, wnijść do świątnicy przez krew Jeszu,[ref]
20(Drogą nową i żywą, którą nam poświęcił przez zasłonę, to jest przez ciało swoje.)[ref]
21I kapłana wielkiego nad domem Bożym;[ref]
22 przychodźmy ze szczerym sercem, w pełni wiary, mając serca, zroszone [oczyszczone] z wyrzutów sumienia - i ciała obmyte wodą czystą. [ref]
23I omyte ciało wodą czystą, trzymajmy wyznanie nadziei niechwiejące się; (boć wierny jest ten, który obiecał;)[ref]
24 I obserwujmy (się) wzajemnie ku wzmocnieniu miłości i pięknych uczynków.  [ref]
25 Nie opuszczając zgromadzeń swoich tak, jak zwyczaj niektórzy (mają), ale zachęcając (się) i to tym bardziej jak widzicie przybliżający (się) dzień. [ref]
26Albowiem jeźlibyśmy dobrowolnie grzeszyli po wzięciu znajomości prawdy, nie zostawałaby już ofiara za grzechy;[ref]
27Ale straszliwe niejakie oczekiwanie sądu i zapalenie ognia, który pożreć ma przeciwników.[ref]
28Kto by odrzucił zakon Mojżeszowy, bez miłosierdzia za świadectwem dwóch albo trzech umiera.[ref]
29  rozważcie (zatem) o ile sroższej kary winien będzie ten, kto podeptał Syna Boga, krew przymierza, przez którą został uświęcony, uznał za zwyczajną i znieważył Tchnienie łaski! [ref]
30 Wiemy [widzimy, jesteśmy świadomi] bowiem [dla] powiedział [polecił] Moja (jest) windykacja [prawo do roszczeń, sprawiedliwości, zemsty, kary] Ja odpłacę, a także [ponownie] oceni [osądzi, zdecyduje] Pan lud [naród] swój. [ref]
31 Przerażenie [strach] wpaść w ręce Boga żyjącego.[ref]
32Wspomnijcie na dni pierwsze, w których będąc oświeceni, znosiliście wielki bój utrapienia,[ref]
33Lubo to, gdyście byli i urąganiem, i utrapieniem na podziw wystawieni lub też gdyście się stali uczestnikami tych, z którymi się tak obchodzono.[ref]
34Albowiemeście i z więzienia mego ze mną utrapieni byli i rozchwycenie majętności waszych przyjęliście z radością, wiedząc, że macie w sobie lepszą majętność w niebie, i trwającą.[ref]
35Przetoż nie odrzucajcie ufności waszej, która ma wielką zapłatę.[ref]
36Albowiem cierpliwości wam potrzeba, abyście wolę Bożą czyniąc, odnieśli obietnicę.[ref]
37Boć jeszcze bardzo, bardzo maluczko, a oto ten, który ma przyjść, przyjdzie, a nie omieszka.[ref]
38A sprawiedliwy z wiary żyć będzie; a jeźliby się kto schraniał, nie kocha się w nim dusza moja.[ref]
39Lecz my nie jesteśmy z tych, którzy się schraniają ku zginieniu, ale z tych, którzy wierzą ku pozyskaniu duszy.[ref]